សូមឈប់ជូនពរស្រលាញ់គ្នា១០០ឆ្នាំ ឆ្លងឲ្យតែផុត២ឆ្នាំសិនទៅ ចាំនិយាយទៀត
- 2019-09-26 02:15:00
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
សូមឈប់ជូនពរស្រលាញ់គ្នា១០០ឆ្នាំ ឆ្លងឲ្យតែផុត២ឆ្នាំសិនទៅ ចាំនិយាយទៀត
រៀងរាល់ពេលដែលមនុស្សយើងស្គាល់ ចាប់ផ្ដើមមានចំណងមនោសញ្ចេតនាជាមួយមនុស្សណាម្នាក់ ពួកយើងតែងតែរអិលមាត់ជូនពរពួកគេស្រលាញ់គ្នា១០០ឆ្នាំ ឬស្រលាញ់គ្នាដល់ចាស់កោងខ្នង តែមានអារម្មណ៍ថាពាក្យជូនពរលែងស័ក្ដិសមជាមួយបច្ចុប្បន្ន ដ្បិតមនោសញ្ចេតនាមួយចំនួនឆ្លងមិនផុតគំនូស២ឆ្នាំផង។
ខ្ញុំនៅចាំយ៉ាងច្បាស់ថា ចំពោះតាយាយខ្ញុំ នៅពេលទូរទស្សន៍ចាស់ខូច ក៏ពួកគាត់នៅតែព្យាយាមជួសជុលវា ហើយបន្តប្រើទៀត។ មនោសញ្ចេតនារបស់ពួកគាត់ក៏ដូចគ្នា ទោះរកាំរកូសក៏នៅមានគ្នាទៅវិញទៅមក ទោះមានការឈ្លោះប្រកែកក៏ដោយ។
ក៏ប៉ុន្តែ ពួកយើងគឺខុសពីនោះ។ សម័យពួកយើង គឺទម្លាប់នឹងការរស់នៅបែបប្រញាប់ និងមានទុក្ខព្រួយក៏ដូចជាជម្រើសច្រើនជាងមុន ហើយវាមិនអនុញ្ញាតឲ្យយើង នៅជួសជុលរបស់ដែលចាស់បែបនេះរហូតឡើយ។
នៅពេលជួបឧបសគ្គក្នុងរឿងស្នេហា ពួកយើងងាយស្រួលដោះដៃ ហើយបំភ្លេចរាល់មនោសញ្ចេតនាដែលធ្លាប់មានពីមុនមក។ រាល់ពេលមានបញ្ហាម្ដងៗ ជំនួសឲ្យការរកដំណោះស្រាយរួមគ្នា ដើម្បីពន្យល់ឲ្យយល់នោះ ពួកយើងបែរជាទៅរកអ្នកទី៣ ឬយករឿងនេះទៅបកអាក្រាតលើបណ្ដាញសង្គម ធ្វើឲ្យចំណងនេះរឹតតែស្មុគស្មាញជាងមុន ហៅគ្នាលែងឮ។
និយាយសរុបមក គឺយើងធ្វើគ្រប់វិធីទាំងអស់ដើម្បីឈ្នះ តែឈ្នះសម្រាប់ខ្លួនឯង មិនមែនឈ្នះដើម្បីចំណងមនោសញ្ចេតនារបស់ខ្លួនឡើយ។ នៅចុងបញ្ចប់ ភាពអំនួតរបស់យើងនៅតែយកឈ្នះក្ដីស្រលាញ់ទាល់តែបាន។
ដូចនេះហើយ ជំនួសឲ្យការជូនពរឲ្យស្រលាញ់គ្នា១០០ឆ្នាំ ឬដល់ចាស់សក់ស្កូវនោះ យើងគួរតែជូនពរឲ្យគូស្នេហ៍ទាំងឡាយទម្លាក់ចិត្តអំនួតបន្តិច ហើយធ្វើចិត្តឲ្យត្រជាក់រាល់ពេលមានបញ្ហា។ កុំឲ្យមានអ្វី ក៏បង្ហោះខ្ទេចខ្ទីលើបណ្ដាញសង្គមអី ព្រោះវាមិនបានជួយអ្វីទាំងអស់ មានតែធ្វើឲ្យអ្នកទាំងឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្នា៕
ចុចអាន៖ មេរៀនមានតម្លៃ ៥ ដែលអ្នកអាចរៀនសូត្រពីស្នេហាបរាជ័យ