មនុស្សស្រីបើគិតថាលះបង់ហើយបានសំណងមកវិញ គួរតែអានអត្ថបទនេះ
- 2019-04-10 08:30:00
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
មនុស្សស្រីបើគិតថាលះបង់ហើយបានសំណងមកវិញ គួរតែអានអត្ថបទនេះ
វាគឺជាឆ្នាំដំបូងនៃជីវិតនៅសាកលវិទ្យាល័យរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំគឺជាសិស្សដែលតែងតែទទួលបានពិន្ទុ A ស្ទើរគ្រប់មុខ ហើយគ្មានអ្វីមករារាំងខ្ញុំនឹងក្ដីស្រមៃរបស់ខ្ញុំបានឡើយ។ ខ្ញុំចង់ក្លាយជាគ្រូពេទ្យវះកាត់ម្នាក់ ហើយក៏បានដាក់ពាក្យស្នើទៅសាលាវេជ្ជសាស្ត្រ។
ប៉ុន្តែអ្វីៗបានផ្លាស់ប្ដូរអស់ នៅពេលដែលខ្ញុំបានជួប វិសិដ្ឋ។ ខ្ញុំមិនដឹងថាមានអ្វីកើតឡើងចំពោះគាត់ទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំចាប់ផ្ដើមលង់ស្រលាញ់គាត់។ គាត់ប្រៀបដូចជាបុរសល្អឥតខ្ចោះម្នាក់សម្រាប់ខ្ញុំ ទាំងស្អាត ទាំងឆ្លាត ហើយចេះកំប្លែងថែមទៀត។ អ្វីដែលខ្ញុំចង់ធ្វើបំផុតនៅពេលនេះ គឺចង់ស្គាល់គាត់។ ចៃដន្យអី ពួកយើងត្រូវបានចាត់ឲ្យធ្វើជាដៃគូនឹងគ្នាក្នុងមន្ទីរពិសោធន៍ ខ្ញុំក៏បានគិតថានេះជាឱកាសរបស់ខ្ញុំហើយ ប្រាកដណាស់យើងចាប់ផ្ដើមជជែកគ្នា ហើយខ្ញុំបានស្គាល់គាត់កាន់តែច្បាស់គ្រាន់តែ១ថ្ងៃដំបូងប៉ុណ្ណោះ។ គាត់រស់នៅជាមួយនឹងប៉ាម៉ាក់របស់គាត់ និងប្អូនស្រីម្នាក់។ កីឡាដែលគាត់ចូលចិត្តគឺ ជិះកង់ ហើយគាត់ចូលចិត្តញ៉ាំការ៉េមស្វាយខ្លាំងណាស់។
ពួកយើងបានប្រាប់គ្នាទៅមកពីអ្វីដែលយើងចូលចិត្តជាច្រើន ពួកយើងទាំងពីរនាក់ចូលចិត្តចម្រៀង K-Pop ដូចគ្នា តែពួកយើងផ្ដោតលើការសិក្សារបស់ពួកយើងខ្លាំងណាស់។ បន្ទាប់ពីរយៈពេល ២ សប្ដាហ៍ វិសិដ្ឋបបួលខ្ញុំទៅមើលកុនជាមួយគ្នា ហើយខ្ញុំក៏ឆ្លើយយល់ព្រមដោយគ្មានស្ទាក់ស្ទើរបន្តិចសោះ។ ពេលដែលកំពុងមើលរឿង ភ្នែករបស់ពួកយើងទាំងពីរក៏សម្លឹងរកគ្នា ហើយអារម្មណ៍ពុះកញ្ជ្រោលក៏ចាប់ផ្ដើមមាន ស្នាមថើបដំបូងរបស់យើងក៏កើតឡើង។ ១សប្ដាហ៍កន្លងផុតទៅ យើងក៏បានក្លាយជាគូស្នេហ៍យ៉ាងពេញមុខពេញមាត់ ហើយគ្មានអ្វីមកបំបែកយើងទាំងពីរបានទេ។
ពេលវេលាពិតជាដើរលឿនមែនទើបតែថ្ងៃមុនសោះក៏កន្លងផុត១ឆ្នាំហើយ ខ្ញុំគិតថាដល់ពេលហើយដែលខ្ញុំត្រូវណែនាំ វិសិដ្ឋ ឲ្យប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំស្គាល់។ បន្ទាប់ពីញ៉ាំបាយពេលល្ងាចជុំគ្នាហើយ ខ្ញុំសួរប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំថាគិតយ៉ាងណាចំពោះមិត្តប្រុសរបស់ខ្ញុំ។ លោកទាំងពីរនិយាយថាគាត់គឺជាក្មេងប្រុសល្អម្នាក់ ប៉ុន្តែកុំឲ្យខ្ញុំព្យាយាមស្និទ្ធស្នាលនឹងគាត់ខ្លាំងពេក ខ្ញុំគិតថានោះគ្រាន់តែជាពាក្យសម្ដីដែលគាត់និយាយដោយការព្រួយបារម្ភពីខ្ញុំធម្មតាតែប៉ុណ្ណោះ។
៣ ឆ្នាំកន្លងផុតទៅយ៉ាងលឿនជាមួយនឹងការទាក់ទងគ្នាយ៉ាងរីករាយ។ វាក៏ដល់ថ្ងៃដែលខ្ញុំទទួលបានសំបុត្រពីសាលាវេជ្ជសាស្ត្រដែលខ្ញុំធ្លាប់បានដាក់ពាក្យស្នើកាលពីចូលរៀនដំបូង។ ខ្ញុំត្រូវបានសាលាអនុញ្ញាតឲ្យចូលរៀនហើយ! ខ្ញុំរត់ទៅរក វិសិដ្ឋ ហើយហក់ឱបគាត់យ៉ាងសប្បាយចិត្ត ខ្ញុំចាំបានថាកាលនោះគាត់ឱបខ្ញុំយ៉ាងណែន។ ពួកយើងអង្គុយចុះហើយបន្តអានសំបុត្រនោះទៀត រហូតដល់ចប់ ទើបបានដឹងថាខ្ញុំត្រូវចេញទៅបរទេសរៀន ៤ ឆ្នាំ ពេលនោះ វិសិដ្ឋ ពិតជាពិបាកចិត្តខ្លាំងណាស់។ បន្ទាប់ពីនិយាយគ្នាទាំងថ្ងៃទាំងយប់អស់ពេល ២ សប្ដាហ៍ខ្ញុំបានប្រាប់ វិសិដ្ឋ ថាខ្ញុំស្រលាញ់គាត់ខ្លាំងណាស់ មិនថាសាលាវេជ្ជសាស្ត្រសំខាន់សម្រាប់ខ្ញុំប៉ុណ្ណាទេ ប៉ុន្តែគាត់នៅតែសំខាន់ជាង។
គាត់បានឱបខ្ញុំយ៉ាងណែន ហើយខ្ញុំក៏បានឱបគាត់វិញដោយក្នុងភ្នែកពោរពេញដោយទឹកភ្នែក។ ខ្ញុំក៏បានប្រាប់ប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំនូវការបដិសេធមិនទៅរៀនផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ គាត់ខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង គាត់មានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំសុខចិត្តច្រានចោលក្ដីស្រមៃដែលខ្លួនឯងមានតាំងពីយូរហើយ ដោយសារតែការស្រលាញ់ប្រុសម្នាក់។ ពីរបីខែក្រោយមក វិសិដ្ឋ ក៏ទទួលបានការផ្ដល់ឲ្យនូវឱកាសដ៏ធំមួយនៅបរទេសទៅចូលរួមវឹកហាត់ក្នុងក្លឹបជិះកង់លំដាប់អន្តរជាតិ ដែលត្រូវចំណាយពេលរហូតដល់ ២ ឆ្នាំ។ ខ្ញុំមើលទៅគាត់ហើយសួរថាតើគាត់នឹងទៅដែរទេ ហើយគាត់ក៏ឆ្លើយថាទៅទាំងមិនស្ទាក់ស្ទើរសូមបីតែ១ម៉ាត់។ ពួកយើងឈ្លោះគ្នាពេញមួយថ្ងៃដោយសាររឿងហ្នឹង ខ្ញុំក៏បានពន្យល់ប្រាប់គាត់ថាខ្ញុំបានបោះបង់ចោលអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដើម្បីគាត់! ខ្ញុំអង្គុយយំក្នុងបន្ទប់មុនពេលគាត់បានផ្ញើសាររកខ្ញុំ ប្រាប់ថាគាត់ចង់ជួបខ្ញុំឥឡូវនេះ។
ខ្ញុំក៏បានទៅរកគាត់ភ្លាមដល់ផ្ទះគាត់ទាំងទឹកភ្នែក ហើយបានឱបគាត់យ៉ាងខ្លាំងនិងនិយាយថា «អូនស្រលាញ់បងខ្លាំងណាស់»។ វិសិដ្ឋ មិនបាននិយាយអ្វីទាំងអស់ … បន្តិចក្រោយមកគាត់និយាយថា «តាមពិតបងហៅអូនមកនេះព្រោះចង់និយាយថាយើងគួរតែបែកគ្នាទៅ បងលែងមានអារម្មណ៍អ្វីទៀតហើយ ព្រោះការជិះកង់សំខាន់ខ្លាំងណាស់សម្រាប់បង ឲ្យបងសុំទោស បងក៏ស្រលាញ់អូន ប៉ុន្តែបងសុំជ្រើសយកក្ដីស្រមៃរបស់បងហើយ»។
៥ឆ្នាំក្រោយមកទៀត ខ្ញុំបានរៀបការជាមួយនឹងបុរសដែលគួរឲ្យស្រលាញ់ម្នាក់ ហើយបានធ្វើការជាគ្រូពេទ្យវះកាត់នៅមន្ទីរពេទ្យក្នុងទីក្រុងមួយ។ ប្ដីរបស់ខ្ញុំគឺជាវិស្វករ ហើយពួកយើងទាំងពីរស្រលាញ់គ្នាណាស់ យើងរស់នៅជាមួយគ្នាយ៉ាងរីករាយ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ឲ្យនារីគ្រប់រូបចាំថា ពេលខ្លះអ្នកត្រូវតែអាត្មានិយមខ្លះ ត្រូវផ្ដោតលើអ្វីដែលសំខាន់ ពេលនោះរឿងល្អនឹងរត់មករកអ្នកដោយខ្លួនឯងមិនខាន៕
ចុចអាន៖