មនុស្សស្រីដែលរឹងមាំ ហើយអាយុលើស២៥ គឺលែងចង់គិតពីរឿងស្នេហាហើយ
- 2018-08-21 07:01:28
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
មនុស្សស្រីដែលរឹងមាំ ហើយអាយុលើស២៥ គឺលែងចង់គិតពីរឿងស្នេហាហើយ
មនុស្សស្រីដែលអាយុលើស ២៥ឆ្នាំ គឺមិនមែនក្មេងទៀតនោះទេ ហើយក៏មិនមែនចាស់អីខ្លាំងដែរ តែវាជាវ័យមួយដែលត្រូវប្រឈមជាមួយនឹងរសជាតិជីវិតគ្រប់សព្វបែបយ៉ាង។
អាយុ ២៧ឆ្នាំ មិត្តភក្តិខ្ញុំការអស់ទៅហើយ ខ្លះក៏មានកូន ខ្លះក៏កំពុងរីករាយជាមួយប្ដីប្រពន្ធគេតាមបែបជីវិតដែលគេចង់បាន។ ចំណែកខ្ញុំមួយថ្ងៃៗប៉ាម៉ាក់សួរនាំមិនឈប់ពីរឿងរៀបការ រហូតពេលខ្លះខ្ញុំគេចមិននិយាយជាមួយគាត់ក៏មាន។
អារម្មណ៍ដែលត្រូវចាស់ទុំបង្ខំចង់ឲ្យខ្ញុំរៀបការនោះ ពិតជាមានសម្ពាធមែន រហូតពេលខ្លះធ្វើឲ្យខ្ញុំធុញនឹងនិយាយប្រកែកជាមួយគាត់។ មិនមែនខ្ញុំមិនចង់គិតគូរពីរឿងអនាគតនោះទេ តែខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ធ្វើតាមជម្រើសខ្លួនឯង និងធ្វើឲ្យខ្លួនឯងមានសេចក្ដីសុខប៉ុណ្ណោះ។
ខ្ញុំពេញចិត្តនឹងជីវិតខ្លួនឯងពេលនេះ ព្រោះខ្ញុំមានការងារដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ មានលុយគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់បំពេញតម្រូវការផ្ទាល់ខ្លួន ហើយខ្ញុំក៏អាចជួយរំលែកបន្ទុកគ្រួសារបានខ្លះដែរ។
សម្រាប់ខ្ញុំអាយុប៉ុណ្ណឹងគឺជាវ័យដ៏អស្ចារ្យមួយក្នុងជីវិតនៅលីវ ព្រោះខ្ញុំអាចស្រឡាញ់ខ្លួនឯង ហើយខ្ញុំលែងមានអារម្មណ៍ថាមនុស្សប្រុសជាអ្វីដែលសំខាន់ទៀតហើយ។ ខ្ញុំជឿថាគេមិនអាចស្រឡាញ់ខ្ញុំជាងខ្ញុំស្រឡាញ់ខ្លួនឯងទេ។ រៀបការហើយក៏មិនប្រាកដថាខ្ញុំអាចរីករាយជាមួយជីវិតខ្ញុំដូចពេលនេះដែរ ដូច្នេះតើអាចឲ្យខ្ញុំជ្រើសរើសផ្លូវសម្រាប់ខ្លួនឯងបានទេ ព្រោះខ្ញុំជឿថាវាក៏មិនយូរទៀតដែរ សម្រាប់ជីវិតនៅលីវបែបនេះ។
២៧ឆ្នាំ ខ្ញុំនៅតែមានមហិច្ឆតាសម្រាប់គោលដៅរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំមិនចង់ទទួលយកទំនាក់ទំនងមិនពិតប្រាកដទៀតនោះដែរ។ មនុស្សប្រុសដែលខ្ញុំជ្រើសរើសក៏គ្មានអីអស្ចារ្យដែរ គេអាចជាមនុស្សប្រុសសាមញ្ញម្នាក់ដែលខ្ញុំស្រឡាញ់តែប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះនៅពេលដែលខ្ញុំជួបមនុស្សប្រុសម្នាក់នោះ ខ្ញុំនឹងរៀបការ។
ការពិតវ័យប៉ុណ្ណឹងខ្ញុំបានត្រៀមខ្លួនរួចទៅហើយសម្រាប់បង្កើតគ្រួសារមួយ ខ្ញុំត្រៀមខ្លួនក្នុងការធ្វើជាប្រពន្ធដ៏រឹងមាំម្នាក់សម្រាប់ជួយជ្រោមជ្រែងបុរសដែលខ្ញុំស្រឡាញ់។ ខ្ញុំត្រៀមខ្លួនធ្វើជាម្ដាយដ៏ល្អសម្រាប់កូនៗខ្ញុំ ហើយនឹងត្រៀមខ្លួនធ្វើជាកូនប្រសាដ៏កតញ្ញូសម្រាប់ឪពុកម្ដាយទាំងសងខាងដែរ។
ហេតុផលដែលខ្ញុំនៅលីវដល់អាយុប៉ុណ្ណេះ គឺខ្ញុំគ្រាន់តែមិនចង់ផ្ញើជីវិតខ្លួនឯងទាំងស្រុងទៅលើអ្នកណាម្នាក់។ ខ្ញុំចង់ឲ្យជីវិតខ្ញុំរឹងមាំ និងធ្វើអ្វីឲ្យច្បាស់លាស់មួយដោយមិនបាច់ត្រូវគេដើរខ្សែលើ គេមើលងាយ ឬចំអកថាខ្ញុំរៀបការហើយពឹងលើគេទាំងស្រុង។
មួយវិញទៀតខ្ញុំក៏ចង់ប្រាប់រឿងមួយទៀតដែរគឺថានៅពេលដែលអ្នករឹងមាំ ឯករាជ្យលើជីវិតខ្លួនឯង ហើយអាយុអ្នកលើសពី ២៥ហើយនោះ ស្នេហាសម្រាប់អ្នកលែងសំខាន់ទៀតហើយ។ អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាស្ងប់ស្ងាត់ជាមួយវា ដោយលែងចង់គិតច្រើន ឬដើររកវាទៀតហើយ។ ម្យ៉ាងទៀតមនុស្សប្រុសដែលអាចឲ្យអ្នកចង់រៀបការជាមួយក៏ត្រូវជាមនុស្សប្រុសដែលច្បាស់លាស់ មិនដូចកូនក្មេងទៀតដែរ។
ខ្ញុំមិនទាន់រកឃើញមនុស្សប្រុសដែលខ្ញុំចង់រៀបការជាមួយទេ ដូច្នេះខ្ញុំមិនចង់រៀបការទាំងមិនបានមនុស្សដែលខ្លួនចង់បានដែរ ហើយណាមួយអាយុដល់នេះទៅហើយ ក៏មិនគួរឲ្យអ្នកណាមកសម្រេចជីវិតខ្ញុំដែរ។
ខ្ញុំជឿថាប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំក៏គាត់យល់ពីខ្ញុំដែរ ព្រោះគាត់ដឹងថាខ្ញុំធំហើយ ដូច្នេះរឿងរៀបការក៏គាត់ទុកឲ្យខ្ញុំជាអ្នកសម្រេចដែរ គ្រាន់តែថាគាត់បារម្ភខ្ញុំនៅយូរទៀត ខ្លាចខ្ញុំចាស់ ឬត្រូវអ្នកផងថាក្រមុំចាស់ប៉ុណ្ណឹង។
ខ្ញុំមិនខ្វល់ថាខ្ញុំអាយុប៉ុន្មានទេ សុភមង្គលទៅមុខទៀតគួរតែអាចរស់នៅជាមួយមនុស្សដែលខ្ញុំចង់រស់នៅ មិនមែនស្ដាប់ពាក្យគេហើយបង្ខំខ្លួនឯងឲ្យរៀបការនោះទេ៕
ចុចអាន៖រៀបការហើយតែជីវិតមិនដែលមានក្ដីសុខ ១០ហេតុផលនេះបង្ហាញថាអ្នកគួរចែកផ្លូវ ជាជាងបន្ត
នុស្សស្រីចង់បានភាពខ្ពង់ខ្ពស់ ចាំបាច់ត្រូវប្រាប់ខ្លួនឯងឲ្យមាន ៦យ៉ាងនេះ