តើប៉ាម៉ាក់ ធ្លាប់ស្គាល់កូនៗរបស់អ្នកកម្រិតណា ហើយគាត់ធ្លាប់ទុកអ្នកជាមនុស្សសំខាន់ទី១ ដែរឬទេ?
- 2025-06-03 08:35:57
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
តើប៉ាម៉ាក់ ធ្លាប់ស្គាល់កូនៗរបស់អ្នកកម្រិតណា ហើយគាត់ធ្លាប់ទុកអ្នកជាមនុស្សសំខាន់ទី១ ដែរឬទេ?
ប៉ាម៉ាក់គួរចាំថាកូនៗ របស់អ្នកពិតជាមិនអន់ចិត្តទេដែលមានឪពុកម្តាយដែលក្រមិនមានទ្រព្យសម្បត្តិ ប៉ុន្តែដោយសារតែប៉ាម៉ាក់មានទម្លាប់ទាមទារជ្រុល ពីកូនេបស់អ្នកពេក។ ទើបធ្វើឲ្យពេលខ្លះអ្នកនិងកូនៗរបស់អ្នកហាក់ដូចមិនមានទំនាក់ទំនងជិតស្និតជាមួយគ្នាទាល់តែសោះ និងមានពេលខ្លះទោះជាពួកគេមានរឿងមិនល្អ ឬជួបការលំបាក ត្រូវការគ្រួសាររបស់គាត់ដើម្បីជួយដោះស្រាយពួកគាត់ក៏គាត់មិនធ្លាប់គិតថាប៉ាម៉ាក់គាត់ជាមនុស្សទី១ ដែលជិតស្និតនឹងគាត់អាចធ្វើឲ្យគាត់មានអារម្មណ៍ចង់បញ្ចេញការពិបាកមួយចំនួនឲ្យធូរស្រាល និងមានអ្នកជួយប្រឹក្សាចាំជួយដោះស្រាយឲ្យគាត់។
ក្នុងដំណើរឆ្ពោះទៅរកភាពពេញវ័យ តើក្នុងនាមអ្នកជាប៉ាំម៉ាក់របស់ពួកគាត់ អ្នកធ្លាប់ឆ្ងល់ទេថា កូនៗរបស់អ្នកធ្លាប់ចង់បញ្ចេញអារម្មណ៍ពិតហើយដើរមកនិយាយប្រាប់អ្នក ឬតើអ្នកធ្លាប់ខឹងឪពុកម្តាយដែរទេនៅពេលវ័យកុមារភាពរបស់អ្នកកន្លងមក? ព្រោះការឈឺចាប់តូចតាច វាហាក់បីដូចជាពាក្យអចេតនាក៏ពិតមែន ហើយអ្នកតែងគិតថាមិនអី ក៏ប៉ុន្តែមិនមែនសុទ្ធដូចអ្វីដែលអ្នកគិតថាជារឿងធម្មតា តែកូនៗរបស់អ្នកមិនបានគិតដូចអ្នកនោះទេ ភាពស្ងប់ស្ងាត់ក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំរបស់គាត់គឺមិនអាចបំភ្លេចនូវអ្វីដែលគាត់ចង់ចាំដែលជាផលប៉ះពាល់មិនល្អដល់ផ្លូវចិត្តរបស់គាត់ នឹងនៅពេលដែលគាំត់គិតថាគាត់ចង់បានជំនួយ ឬភាពកក់ក្តៅណាមួយពីអ្នកគាត់បែរជាមិនទទួលបានមានតែភាពឯកាហើយត្រូវប្រឈមនិងការដោះស្រាយបញ្ហាទាំងអស់នោះតែម្នាក់ឯង។
រហូតមកដោយសារការយល់ច្រលំរបស់អ្នកទាំង២ គិតថាចង់ឲ្យកូនៗរបស់អ្នកឯករាជ្យ និងរឹងមាំអាចសម្រេចចិត្តក្នុងការធ្វើអ្វីមួយដែលពួកគេចង់ទៅនិងចង់សម្រេចឲ្យដល់គោលដៅដែលពួកគេត្រូវការសម្រាប់អនាគតរបស់ពួកគាត់ បើប៉ាម៉ាក់កំពុងមានចំណុចទាំង ៣ខាងក្រោមនេះសូមសាកពិនិត្យមើលខ្លួនឯងជាថ្មី និងគួរតែទម្លាប់ទាំងនេះចេញព្រោះវាមិនមែនសុទ្ធតែដូចការគិតរបស់អ្នកនោះទេ កូនៗប៉ាម៉ាក់រាល់គ្នាគឺពួកគាត់ពិតជាមានការគិតផ្ទុយពីប៉ាម៉ាក់ទាំងស្រុង។
១. ឪពុកម្តាយមិនបង្កើតបរិយាកាសរស់នៅដែលមានស្ថេរភាពចំពោះកូនៗ
នៅពេលកូនរបស់អ្នកធំឡើងនៅក្នុងផ្ទះដែលខ្វះភាពកក់ក្តៅ និងសន្តិភាព អារម្មណ៍ដែលសុវត្ថិភាពរបស់គាត់គឺត្រូវបានបំផ្លាញបន្តិចម្តងៗដោយមិនដឹងខ្លួន។ អស្ថិរភាពក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ មិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់បរិយាកាសរាងកាយប៉ុណ្ណោះទេ។ ប៉ុន្តែសម្ពាធដែលកើតមានមកពីការឈ្លោះប្រកែកគ្នាក្នុងគ្រួសារឥតឈប់ឈរ ការស្រែកជេរស្តីខ្លាំងដាក់គ្នា និងភាពតានតឹង ទាំងអស់នេះអាចក្លាយជាការចងចាំដ៏ខ្មៅងងឹតដែលលងបន្លាចអារម្មណ៍របស់កុមារអស់មួយជីវិត។
ហើយកុមារដែលធំឡើងក្នុងបរិយាកាសបែបនេះ ជារឿយៗមានការពិបាកក្នុងការផ្តោតអារម្មណ៍ មិនមានភាពជាម្ចាស់ការលើខ្លួនឯង ទាំងការសម្រេខចិត្ត និងប៉ះពាល់លើការសិក្សារបស់ពួកគេ ហើយងាយនឹងមានការដកថយក្នុងធ្វើអ្វីមួយក្នុងជីវិត មិនមានការប្រកួតប្រជែង មានការថប់បារម្ភ ឬការភ័យខ្លាចតាមជាប់ជានិច្ចក្នុងខ្លួនគាត់។ ទោះបីជាពួកគេធំឡើងសំបកក្រៅមើលមកធម្មតា ខាងផ្លូវកាយក៏ដោយ ក៏របួសផ្លូវចិត្តនៅតែមាន និងប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់របៀបនៃរស់នៅ ការស្រឡាញ់ និងមិនងាយទុកចិត្តអ្នកដទៃ។
ដើម្បីចិញ្ចឹមកូនឱ្យបានល្អ ឪពុកម្តាយត្រូវបង្រៀនកូនឱ្យចេះគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងជាមុនសិន មិនថាផ្លូវកាយ ផ្លូវចិត្ត ។ ដោយសារតែស្ថិរភាពគ្រួសារមិនមែនគ្រាន់តែជាដំបូលលើក្បាលរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាកន្លែងតែមួយគត់ដែលកុមារអាចត្រលប់ទៅនៅមិនថាពេលសប្បាយ ឬកើតទុក្ខ ទោះបីជាពួកគេចេញក្រៅសាងគ្រួសារខ្លួនឯងក៏ដោយ។
២. កង្វះភាពជាដៃគូក្នុងដំណើររបស់កុមារទៅកាន់ភាពពេញវ័យរបស់គាត់
កុមារគ្រប់រូបត្រូវឆ្លងកាត់ព្រឹត្ដិការណ៍មួយចំនួនក្នុងជីវិតដំបូងនៃដំណាក់លូតលាស់ក្នុងវ័យកុមារភាពរបស់គាត់ ៖ ត្រូវមិត្តភក្តិល្បួង ទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់មិនល្អ រងការឈឺចាប់ដោយសារទំនាក់ទំនងងាយៗលឿនៗរបស់ពួកគេ ការខកចិត្តក្នុងខ្លួន... នៅគ្រានោះ អ្វីដែលពួកគេត្រូវការបំផុតគឺការឱបក្រសោបពីឪពុកម្តាយ ដែលជាអ្នកដែលមិនត្រឹមតែស្តាប់ប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងយល់ពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេ និងចាំជួយគាំទ្រពួកគេជានិច្ច និងតែងផ្តល់ភាពកក់ក្តៅឲ្យពួកគេមិនថាដោយប្រយោល ឬដោយផ្ទាល់។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឪពុកម្តាយជាច្រើនជ្រើសរើសមិនអើពើ ឬប្រតិកម្មយ៉ាងចាស់ដៃ និងអភិរក្សនិយម។ ពួកគេមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអារម្មណ៍របស់កូនពួកគេ ដោយប្រើសម្ពាធ និងការរំពឹងទុកដើម្បីពន្លត់សុបិន "មិនប្រាកដនិយម" របស់កូនពួកគេ។ ពាក្យគំរោះគំរើយទាំងនេះនៅពេលអ្នកបានប្រើវាយូរឆ្នាំមកហើយ វានឹងហួសពេលសម្រាប់អ្នកកែប្រែដើម្បីកូនៗរបស់អ្នក ព្រោះអ្នកបានធ្វើឲ្យកូនៗ បានបិទបេះដូងបណ្តើរៗហើយ ចំពោះឪពុកម្តាយបង្កើតរបស់គាត់មានន័យថាវត្តមាន ឬអវត្តមានរបស់អ្នកមិនសំខាន់សម្រាប់នោះទេមានក៏បានអត់ក៏បានសម្រាប់ការគិតរបស់ពួកគេ។
កូនដែលមានអំណោយទានស្រាប់តាំងពីកំណើតរបស់ពួកគេ ក៏ត្រូវការ ការលើកទឹកចិត្តតាមពេលវេលាត្រឹមត្រូវដូចគ្នា បើពួកគេគ្មាននោះងាយនឹងបាត់បង់ទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ នៅពេលដែលគាត់មានអារម្មណ៍ថាឪពុកម្តាយរបស់គាត់មិនយល់ និងគាំទ្រគាត់ គាត់នឹងស្វែងរកកន្លែងផ្សេងទៀតដើម្បីពឹងផ្អែកលើ សូម្បីតែផ្លូវខុសក៏ដោយប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់ហ៊ានផ្តល់ដំបូន្មានឲ្យគាត់។
ការក្លាយជាឪពុកម្តាយមិនមែនគ្រាន់តែចិញ្ចឹមកូនរបស់អ្នកដោយអាហារ និងសំលៀកបំពាក់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាដៃគូដ៏គួរឱ្យទុកចិត្តក្នុងការធ្វើដំណើរដ៏លំបាកបំផុតផងដែរ។ ការធ្វេសប្រហែសនៅថ្ងៃនេះអាចនាំទៅរកការសោកស្តាយយឺតនៅពេលអនាគត។
៣. ឪពុកម្តាយរំពឹង និងទាមទារច្រើនពេកពីកូនមិនរំលងទង្វើណាមួយដែលពួកគេកំពុងបញ្ចេញសកម្មភាពប្រចាំំថ្ងៃ
ពួកគេអាចយល់បានថា ឪពុកម្តាយមានការរំពឹងទុកខ្ពស់ និងពឹងផ្អែកលើកូនរបស់ពួកគេ ជាពិសេសនៅក្នុងគ្រួសារដែលមានបទពិសោធន៍លំបាក។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើការរំពឹងទុកទាំងនេះលើសពីដែនកំណត់ វាអាចក្លាយជាបន្ទុកមួយយ៉ាងងាយស្រួល ដែលធ្វើឲ្យកុមារមានអារម្មណ៍តានតឹង និងអស់កម្លាំង។
ក្នុងសង្គមសម័យទំនើប តម្លៃនៃការរស់នៅមានការកើនឡើង យុវជនដែលទើបតែរៀនចប់ តែងតែមានប្រាក់បៀវត្សរ៍មានកំណត់ ខណៈពេលដែលនៅតែត្រូវព្រួយបារម្ភអំពីផ្ទះសម្បែង អាហារ ការចំណាយផ្ទាល់ខ្លួន និងការសន្សំទុកសម្រាប់អនាគត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឪពុកម្តាយជាច្រើនមានការអត់ធ្មត់ និងទាមទារសូម្បីតែចាត់ទុកកូនរបស់ពួកគេជា "កាបូបចល័ត" - ភ្លាមៗនៅពេលដែលកូនរបស់ពួកគេចាប់ផ្តើមធ្វើការ ពួកគេចាប់ផ្តើមស្នើសុំផ្ទេរប្រាក់ជាទៀងទាត់ដោយមិនគិតពីសមត្ថភាពជាក់ស្តែងរបស់ពួកគេ។
នេះមិនត្រឹមតែបង្កឱ្យមានការហត់នឿយផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងមានរបួសផ្លូវចិត្តដល់កុមារផងដែរ ។ ទំនាក់ទំនងគ្រួសារកាន់តែត្រជាក់បន្តិចម្ដងៗ ពីព្រោះនៅពេលដែលកាតព្វកិច្ចជំនួសសេចក្ដីស្រឡាញ់ គម្លាតរវាងឪពុកម្តាយ និងកូននឹងកាន់តែធំ។
លុយគ្រាន់តែជាមធ្យោបាយមួយ ប៉ុន្តែប្រសិនបើទំនាក់ទំនងក្នុងគ្រួសារខុស វានឹងក្លាយទៅជាមូលហេតុនៃជម្លោះ។ នៅពេលដែលការអត់ធ្មត់លើសពីដែនកំណត់ ទំនាក់ទំនងអាចខូចរហូតដល់ពិបាកជួសជុល។
ឪពុកម្តាយត្រូវយល់ថា កូនៗរបស់ពួកគេក៏កំពុងមានអនាគតដ៏វែងឆ្ងាយផងដែរ - ចាប់ពីការសិក្សា ចាប់ផ្តើមអាជីព ដើម្បីស្ថេរភាពជីវិតរបស់ពួកគេ។ រង់ចាំរហូតដល់កូនរបស់អ្នកមានស្ថេរភាពគ្រប់គ្រាន់ បន្ទាប់មកផ្តល់សេចក្តីស្រឡាញ់ដល់ពួកគេ ជំនួសឱ្យការទាមទារដែលបណ្តាលឱ្យអារម្មណ៍កាន់តែឆ្ងាយបន្តិចម្តងៗ។