ជាច្រើនឆ្នាំនៃការច្របូកច្របល់ក្នុងស្ថានភាពសង្គម និងការនិយាយពាក្យកុហកបានជំរុញឱ្យមនុស្សជាច្រើនចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងចំពោះអាកប្បកិរិយារបស់មនុស្សជាច្រើនជុំវិញចំពោះសកម្មភាពមួយចំនួនដែលមិនគួរជឿទាល់តែសោះ និងជាទម្លាប់មិនល្អក្នុងការប្រើទៅកាន់អ្នកដទៃជុំវិញខ្លួន និងការងារ។

កញ្ញាចែករណលែកចំណុច មិនគួរអនុវត្តធ្វើបន្តបន្ទាប់ នៅពេលអ្នកជួបអ្នកដទៃ ឬចេញទៅធ្វើការខាងក្រៅនាំឲ្យប៉ះពាល់ផលប្រយោជន៍ខ្លួនឯង ហើយមិនមែនជាភាពទាក់ទាញនៃមនុស្សដែលមានសីលធម៌ក្នុងរស់នៅខាងក្រោមដូចជា៖

១. ការបង្ហាញការស្តាប់ នៅពេលអ្នកនៅក្នុងការសន្ទនា ប្រសិនបើអ្នកកំពុងលួចស្តាប់ មនុស្សភាគច្រើនមិនស្តាប់វាជាទម្លាប់មិនល្អក្នុងនិយាយ និងប្រជុំ ប៉ុន្តែភាគច្រើនពួកគេបែរជាបង្វែររឿងបន្ទាប់ដែលត្រូវនិយាយមិនមែនក្នុងការដែលប្រជុំសន្ទនាគ្នាទៅវិញ។មិនថាដោយសារតែពួកគេចូលចិត្តសំឡេងរបស់ពួកគេ ឬដោយសារតែពួកគេកំពុងព្យាយាមធ្វើឱ្យគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ពីអ្នកដទៃតែជារឿងរំខាន។ គួរឆ្លើយតប ឬនិយាយម្តងម្កាលនូវអ្វីដែលបាននិយាយ ឬពិតជាបានព្យាយាមស្តាប់ឲ្យបានស៊ីជម្រៅ និងបង្ហាញវា នោះបានញែកខ្លួនចេញពីគ្នាទើបជាការល្អ កុំនិយាយប្រណាំងគេឯង។

២. មិនខ្វល់នឹងលទ្ធផល កុំត្រូវការតែលទ្ធផល និងការភ្ជាប់ទៅនឹងអ្វីៗដែលដំណើរការតាមរបៀបជាក់លាក់មួយ ជាមួយនឹងលទ្ធផលជាក់លាក់មួយ គ្រាន់តែជាវិធីដែលអ្នកចង់បានប៉ុណ្ណោះ ច្បាស់ណាស់ថាភាពខ្វះខាតគឺជាអ្វី។ សេចក្តីត្រូវការគឺជាការកម្រមិនគួរឱ្យខ្លាចទេព្រោះវាបង្ហាញថាអ្នកមានជម្រើសតិចតួចក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើអ្នកប្រតិកម្មជាមួយនឹងការខកចិត្តចំពោះសំណើឬលទ្ធផលពេក ពេលខ្លះវាត្រូវបានបដិសេធ ឬពឹងផ្អែកយ៉ាងច្បាស់លើកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់នរណាម្នាក់ នោះអ្នកបង្ហាញពីភាពតឹងតែង និងតម្រូវការដែលមិនទាក់ទាញ។ គួរកុំបោះបង់ចោលនូវតម្រូវការសម្រាប់អ្វីទៅជាមធ្យោបាយជាក់លាក់ជាងជាការខ្វល់តែលទ្ធផល។ បង្កើតជម្រើសសម្រាប់ខ្លួនអ្នកឲ្យបានច្រើនជាមុន ហើយបង្ហាញថាអ្នកមិនត្រូវការអ្វីទាំងអស់ ទោះបីជាអ្នកចង់បានក៏ដោយ។

៣. ការលេងសើចតិចៗ មនុស្សភាគច្រើនព្យាយាមធ្វើខ្លួនឱ្យស្អាត ហើយចៀសវាងការប្រមាថ និងបន្ទោសបង្អាប់។ មនុស្សភាគច្រើនមានការងឿងឆ្ងល់ដោយចូលចិត្តព្យាយាមអ្វីក៏ដោយឱ្យតែមានការលេងសើច។ ប៉ុន្តែការលេងសើចដ៏សមរម្យ បន្ទាប់ពីអ្នកបានស្គាល់នរណាម្នាក់តិចតួចវាមិនគួរជារឿងល្អ ហើយការលេងសើចខ្លះមិនអាចយកមកប្រើចំពោះការងារបានទេ។ ដូច្នេះ ការលេងសើចគឺជាទង្វើលេងសើចដែលបង្ហាញពីទំនុកចិត្ត និងឆន្ទៈក្នុងការចាញ់ ប្រសិនបើការប្រមាថនោះត្រូវបានបង្កឡើងហើយអ្នកមានប្រតិកម្មលើវា។ អីចឹងពេលអ្នកមិនខ្វល់គ្រប់ជ្រុងនៃការលេងសើចរបស់ទៅកាន់ កាន់អ្នកដទៃឬការល:ទេស:អ្នកនឹងមានបញ្ហាតបមកវិញជាមិនខាន។

៤. និយាយតិច ការនិយាយតិចមិនមែនជាការប្រឆាំងសង្គមទេ លុះត្រាតែអ្នកមិននិយាយអ្វីទាំងអស់។ ការឈប់និយាយច្រើន ធ្វើរឿងមួយចំនួបឲ្យប្រាកដប្រជា ជាការល្អប្រសើរ ប្រោះការនិយាយច្រើនខ្លះវានាំឲ្យប៉ះពាល់ និងឆាប់ឲ្តអ្នកដទៃវាយតម្លៃអ្នកបាន។ និយាយតិចស្តាប់ច្រើន ងហើយព្យាយាមអនុវត្តចំណុចដែលគួរប្រើប្រាស់កែលម្អអ្វីមួយឲ្យប្រសើរ។

៥.ការនិយាយភាគច្រើនខ្លាចពេកមិនហ៊ាននិយាយ ដូចជាការនិយាយលេងសើច ការនិយាយស្តីអំពីរឿងដែលមនុស្សភាគច្រើនមិនគួរនិយាយក៏និយាយ គួរឱ្យធុញទ្រាន់ ខុសម៉ោង ខុសការងារ ខុសកាល:ទេស: នេះទើបជាបញ្ហា។ ខ្លួនអ្នកគួរបើកទទួលការរិះគន់ខ្លះនៅពេលដែលអ្នកចូលទៅក្នុងប្រធានបទនៃការពិភាក្សាដែលមនុស្សតិចនាក់ហ៊ានប៉ះ ហើយគួរក្លាហ៊ានខ្លះក្នុងការនិយាយចេញទៅ កុំឲ្យតែធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សិទ្ធបុគ្គលសិទ្ធការងារ ឬធ្វើឲ្យអ្នកណាមានបញ្ហាមិនសមរម្យ និងចម្រូងចម្រាសខ្លាំង។ គួររៀនរកហេតុផល រៀនថ្លេងថ្លែងស្ថានការណ៍និងការនិយាយស្តែងចេញ ហើយពិចារណរកហេតុផលច្បាស់លាស់នៃប្រធានបទដែលអ្នកចង់តបបដិសេធ ឬយល់ស្រប ខ្លីៗងាយយល់មិនបត់បែនច្រើនពិបាកយល់។ ពិសេសភាពក្លាហាន ហើយជារឿយៗនឹងធ្វើឱ្យមានភាពច្របូកច្របល់ និងទាក់ទាញមនុស្សមួយចំនួនឱ្យមករកអ្នកតាមរបៀបដ៏មានឥទ្ធិពល។

៧. ការផ្តល់ដោយមិនរំពឹងទុក ជាឧទាហរណ៍ នេះជាមូលហេតុដែល មិនឲ្យនរណាម្នាក់ក្លែងបន្លំធ្វើ 'ភាពល្អ' ដែលជាផ្នែកមួយនៃយុទ្ធសាស្រ្តរបស់ពួកគេសម្រាប់ការទទួលបានរបស់ដែលពួកគេចង់បាន។ ប៉ុន្តែមនុស្សនៅជុំវិញពួកគេមានអារម្មណ៍ថាអាចឆ្លើយតបតាមនោះ។ ការធ្វើអ្វីមួយផ្តល់ដោយមិនរំពឹងអ្វីមកវិញនឹងនាំឱ្យអ្នកធូរស្បើយ និងគ្មានទីបញ្ចប់។ ព្រោះពេលខ្លះការរៀនលះបង់ខ្លះចំពោះការលំបាក និងមិនត្រូៈការការតបស្នងខ្លះក៏ជារឿងល្អសម្រាប់ជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ក៏ដូចថ្ងៃអនាគតបានប្រសើរជាងគិតតែប្រយោជន៍ចូលចាឈរមើលហើយមិនបានធ្វើការតស៊ូឬលះបង់អ្វីទាល់តែសោះ។

៧. ឆ្លើយតបយឺយតែច្បាស់ការ ប្រសិនបើអ្នកអាចនិយាយ ផ្លាស់ទី និងឆ្លើយតបយឺតជាងអ្នកដែលនៅជុំវិញអ្នកបន្តិច វានឹងបញ្ជូនសញ្ញាមួយ កុំប្រញាប់ដូចគេពេក គ្រាន់តែអ្នកស្ងប់ស្ងាត់បន្តិច។ តែអ្នកមានជំនឿបន្ថែមតិចតួចថាអ្វីៗនឹងមិនអីទេ។ នេះគឺជាលក្ខណៈនៃស្ថានភាពខ្ពសម្រាប់សម្រេចការងារ មិនមែនចេះតែតបតទទឹងទិស ហើយអួតថាខ្លួនឯងឆ្លាត មិនចេះស្គាល់ស្ថានការណ៍ អាកប្បកិរិយាបែបនេះគឺជួយអ្នកឲ្យប្រសើរនឹងមិនរំខានដល់ការសម្រេចចិត្តណាមួយ ចំពោះខ្លួនឯង និងអ្នកដទៃ។