ក្អែទឹកដោះជាបញ្ហាដែលតែងតែកើតមានលើទារក និងកុមារតូចៗ ហើយក៏ជាកង្វល់របស់ឪពុកម្តាយភាគច្រើនដែរ។ ជាទូទៅគេច្រើនសង្កេតឃើញនៅសប្តាហ៍ទី ២ ទៅទី ៣ ក្រោយកើត កាន់តែខ្លាំងឡើងនៅពេលកុមារមានអាយុ ៤ ទៅ ៥ខែ ហើយភាគច្រើនបាត់ទៅវិញនៅរវាង ៩ ទៅ ១២ខែ។

មូលហេតុចម្បងៗ ដែលធ្វើឲ្យក្មេងក្អែទឹកដោះរួមមាន៖

• ការឲ្យបៅលើសចំនួន

• ការបំបៅមិនបានត្រឹមត្រូវ ធ្វើឲ្យក្មេងលេបខ្យល់ចូលក្នុងពោះច្រើន

• យំខ្លាំង ឬពេលក្អក

វិធីជួយទារកក្នុងការ កាត់បន្ថយ ឬកុំឲ្យមានការក្អែទឹកដោះមានដូចខាងក្រោម៖

• បំបៅដោះកូន (តាមការសិក្សាការបំបៅដោះពិតជាអាចកាត់បន្ថយការក្អែបានច្រើន ជាងក្មេងដែលបៅទឹកដោះគោ)។

• លើកបញ្ឈរកូន ១០ ទៅ ១៥នាទី ក្រោយពេលបៅហើយ

• បំបៅញឹកញាប់ តែកាត់បន្ថយបរិមាណទឹកដោះ

• ពន្យារពេលម៉ោងសម្រាប់លេងឲ្យបានយូរ បន្ទាប់ពីបៅ

• ជៀសវាងការស្លៀកខោទឹកនោម ឬសម្លៀកបំពាក់រឹបតឹងពេក

• ផ្លាស់ប្តូររបបអាហារមួយចំនួនសម្រាប់អ្នកម្តាយបំបៅដោះកូន (ជៀសវាងការបរិភោគអាហារមានជាតិជូរដូចជា ក្រូចឆ្មា ក្រូច ប៉េងប៉ោះ ។ល។ អាហារមានជាតិកាហ្វេអ៊ីនដូចជា កាហ្វេ តែ សូកូឡា ។ល។ ម្រេច និងអាហារមានជាតិខ្លាញ់ច្រើន)

• ប្តូរក្បាលដោះ ប្រសិនបើក្មេងបៅទឹកដោះគោ

ភាគច្រើននៃការក្អែទឹកដោះ មិនមានមកពីជំងឺទេ ហើយកុមារក៏មានការលូតលាស់ និងឡើងគីឡូជាធម្មតា។ ប្រសិនបើមាតាបិតា អាចអនុវត្តតាមវិធានការខាងលើ មិនត្រឹមតែជួយឲ្យកុមារគេចផុតពីការក្អែទឹកដោះប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏អាចជួយកុមារកុំឲ្យមានបញ្ហាទល់ខ្យល់ និងចុកឆ្អល់ពោះបានផងដែរ។

ប្រភព៖ មន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត - Calmette Hospital