មិនអាចយកឡាន និងផ្ទះមកវាស់ភាពជោគជ័យរបស់អ្នកវ័យ ៣០ឆ្នាំបានឡើយ

2021-02-08 07:25:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

នៅអាយុ ៣០ឆ្នាំ ខ្ញុំគ្មានផ្ទះ តែខ្ញុំនៅផ្ទះជួលលំដាប់ខ្ពស់ គ្មានឡាន តែតែងជិះតាក់ស៊ី។ ខ្ញុំមានសុខភាព និងការងារដែលកំពុងដំណើរការល្អ។

ខ្ញុំមិនយល់ស្របនឹងគំនិតដែលលើកឡើងថា នៅអាយុ៣០ឆ្នាំ ដាច់ខាតត្រូវតែជោគជ័យលើវិថីការងារនោះឡើយ។ ខ្ញុំគិតថា វ័យខ្ទង់៣០ឆ្នាំ គឺជាវ័យដើម្បីស្វែងយល់ និងដកពិសោធន៍ និងយល់ពីខ្លួនឯងឲ្យបានច្បាស់ ដើម្បីជោគជ័យលើវិថីការងារខាងមុខឲ្យប្រាកដ។

ខ្ញុំនៅវ័យ ៣០ឆ្នាំ គ្មានផ្ទះ ក៏គ្មានឡាន រឹតតែគ្មានមិត្តស្រី ហើយបើកាត់លុយខ្ចីធនាគារចេញអស់ ក៏ប្រហែលជាគ្មានសល់លុយប៉ុន្មានដែរ។ ជំនួសមកវិញ ខ្ញុំមានសុខភាព (ខ្ញុំហាត់ប្រាណមួយថ្ងៃ២ម៉ោង) មានពេលវេលាបំប៉នថែមចំណេះដឹង ឬក៏រំលឹកចំណេះដឹងចាស់ឡើងវិញក៏បាន។ ទន្ទឹមនឹងនោះក៏មានក្រុមហ៊ុនផ្ទាល់ខ្លួនផងដែរ។ ខ្ញុំយល់ស្របនឹងគំនិតថា ចង់ជោគជ័យ ត្រូវតែចេះពុះពារ សន្សំសំចៃ។ តែបើយកឡាន និងផ្ទះវាស់ភាពជោគជ័យរបស់មនុស្សវ័យ ៣០ឆ្នាំគឺមិនស័ក្ដិសមឡើយ។ ខ្ញុំរស់នៅខុនដូលំដាប់ខ្ពស់ និងជិះឡានតាក់ស៊ីរាល់ថ្ងៃ ហើយមានអារម្មណ៍ថាពេញចិត្តនឹងជីវិតមួយនេះ។

តាមការគិតរបស់ខ្ញុំ វ័យខ្ទង់៣០ឆ្នាំ គឺជាពេលវេលាដ៏ល្អបំផុត សម្រាប់ការបំប៉នចំណេះដឹង ព្រោះនេះគឺជាទ្រព្យដែលគ្មានថ្ងៃបាត់បង់។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ខ្ញុំជឿថា អាយុ៣០ឆ្នាំហើយមិនទាន់មានគ្រួសារ ក៏មិនមែនបរាជ័យដូចគ្នា ព្រោះសម្រាប់មនុស្សប្រុស អាជីពសម្រេចបានមុន ចាំសាងគ្រួសារក៏មិនយឺតពេលដែរ៕