ពេលខ្ញុំបែកបាក់ស្នេហា ខ្ញុំបានជួបរឿងទាំងនេះ ហើយខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកទាំងអស់គ្នាដឹង

2017-12-07 07:03:24
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ថ្ងៃដំបូង ដែលខ្ញុំឃើញគេដើរចេញពីខ្ញុំដោយគ្មានងាយក្រោយសូម្បីបន្តិច ពេលនោះហើយបេះដូងខ្ញុំខ្ទេចដូចគេចាក់ទម្លុះគ្មានសល់សាច់។ ទឹកភ្នែកខ្ញុំស្រក់បន្តគ្នាសឹងតែគ្មានពេលឈប់ ភ្នែកខ្ញុំចាប់ផ្ដើមផ្សារ ដង្ហើមខ្ញុំក៏ដកសឹងមិនដល់គ្នា។

ប៉ុន្មានថ្ងៃដំបូង ខ្ញុំក្រាបយំក្នុងបន្ទប់ស្ទើរតែ ២៤ ម៉ោងលើ ២៤ ម៉ោង ស្អីក៏ខ្ញុំមិនធ្វើ សឹងតែបាយក៏មិនញ៉ាំ ទឹកមិនផឹកផង។ ខ្ញុំនឹកគេខ្លាំងណាស់ ហើយពេលខ្លះ Call ទៅអង្វរគេឲ្យត្រឡប់មកវិញក៏មាន និយាយរួមគឺសឹងតែមិនអាចទទួលយកបានព្រោះការឈឺចាប់នេះខ្លាំងពេក។

១ អាទិត្យបន្ទាប់ ខ្ញុំឈរមុខកញ្ចក់មើលមុខ និងរូបរាងខ្លួនឯងគឺពិតជាគួរឲ្យខ្លាចណាស់។ មុខខ្ញុំស្លក់ ស្ងួត ស្រអាប់សឹងតែមើលមិនយល់។ រូបរាងខ្ញុំប្រែដូចមនុស្សដែលអត់អាហារញ៉ាំ ស្គម និងសម្បុរក៏ស្រអាប់ជាងមុន។

ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមអាណិតខ្លួនឯង ថាហេតុអីខ្ញុំធ្លាក់ខ្លួនដល់ថ្នាក់នេះ? ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមចេញទៅក្រៅម្នាក់ឯងសារថ្មី តែអ្វីដែលមិនគួរឲ្យជឿនោះ គឺឲ្យតែទៅដល់កន្លែងដែលខ្ញុំ និងគេនៅជាមួយគ្នាពីមុនខ្ញុំយំគ្មានចេះខ្មាសគេ។ ខ្ញុំបានទិញអាហារខ្លះ ទឹកដោះគោ និងផលិតផលថែរក្សាមុខខ្លះដើម្បីទុកញ៉ាំ និងប្រើឡើងវិញ។

១ ខែក្រោយមក មុខ និងរូបរាងខ្ញុំល្អដូចមុន តែបេះដូងខ្ញុំមិនដូចមុនទេវានៅតែឈឺ ហើយពេលខ្លះខ្ញុំសឹងគ្រប់គ្រងវាមិនបាន។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមប្រមូលរបស់របរដែលទាក់ទងនឹងរឿងពីមុនទុកកប់ចោលមិនឲ្យឃើញទៀត។ ខ្ញុំបានចេញទៅក្រៅជាមួយមិត្តភក្តិ តែឲ្យតែពួកគេធ្លោយមាត់និយាយពីម្នាក់នោះ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមអួលដើមក រលីងរលោងទឹកភ្នែកហើយ។

ជាង ៣ខែ គ្រប់គ្នាចាប់ផ្ដើមកប់រឿងពីមុនបាត់មិនរំលឹកទៀត ហើយខ្ញុំក៏ផ្ដាច់រឿងគ្រប់យ៉ាងពីគេ។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមគ្រាន់បើជាងមុនបន្តិច តែពេលខ្លះឲ្យតែជំងឺនឹកគេរើឡើងខ្ញុំឈឺចាប់ដូចមនុស្សឆ្កួតអីចឹង។

ជិត ១ឆ្នាំ ដែលពួកយើងបែកគ្នា តែគ្រប់យ៉ាងខ្ញុំនៅតែចងចាំ។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងលើចិត្តខ្លួនឯងបានទោះពេលខ្លះនឹកគេក៏ដោយ។ ការឈឹចាប់ខ្ញុំក៏រលាយបាត់ម្ដងបន្តិចៗ ហើយស្នាមញញឹមខ្ញុំក៏មានច្រើនឡើងវិញដែរ។

មកដល់ពេលនេះគេ និងខ្ញុំបែកគ្នា ៣ ឆ្នាំហើយ តែខ្ញុំនៅតែនឹកឃើញគេម្ដងម្កាល។ មកដល់ពេលនេះទើបខ្ញុំយល់ថាការពិតខ្ញុំអាចឆ្លងកាត់វាបានដោយជោគជ័យហើយ ទោះបីពេលនេះខ្ញុំជួបគេក៏ខ្ញុំមិនស្រក់ទឹកភ្នែកទៀតដែរ។ ខ្ញុំអាចញញឹមដាក់គេ ហើយក៏អាចសួរគេថា «សុខសប្បាយទេ?» ។

បទពិសោធន៍ខូចចិត្តទាំងនេះ គឺខ្ញុំក៏ចង់ឲ្យអ្នកទាំងអស់គ្នាឆ្លងវាផុតបានដូចគ្នា។ មិនយូរទេអ្វីៗនឹងត្រឡប់មកប្រសើរឡើងវិញ អ្វីដែលសំខាន់គឺយើងអាចទ្រាំទ្រ និងស្រឡាញ់ខ្លួនឯងប៉ុណ្ណា។ កុំព្យាយាមត្រឡប់រកគេវិញអី ព្រោះគេគ្រាន់ទេជាអតីតកាលតែប៉ុណ្ណោះ៕

អត្ថបទ៖ ផេង ផលធិតា