សំបុត្រអ្នកម្ដាយ៖ ១០រឿងបើកូនធ្វើបាន ពុកម៉ែស្លាប់បិទភ្នែកជិត (កូនៗត្រូវអាន!)

2018-04-02 08:55:42
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

មូលហេតុដែលម្ដាយសរសេរសំបុត្រនេះឲ្យកូនគឺដោយសារ៖

១. កូនកំពុងស្ថិតនៅវ័យឈាមរាវ ងាយដើរផ្លូវខុស

២. មានរឿងច្រើនយ៉ាងដែលក្រៅពីពុកម៉ែ គឺគ្មានអ្នណាហ៊ាននិយាយប្រាប់កូនឡើយ

៣. ពាក្យសន្យារវាងពួកយើងគឺ ពុកម៉ែតាំងចិត្តខំប្រឹងធ្វើការរកលុយ ចំណែកកូនត្រូវតាំងចិត្តខិតខំរៀនសូត្រ ដូច្នេះយើងនឹងមិនចាំបាច់ខ្វល់ខ្វាយពីគ្នាច្រើន។

រឿងទី១៖

មនុស្សយើងមិនចាំបាច់ទាល់តែមានការគិតធំខ្ពស់ឡើយ ប៉ុន្តែមិនអាចគ្មានគោលដៅបានទេ។ ចំពោះការសិក្សា មិនថាកន្លងមក កូនព្យាយាម ឬពូកែខ្លាំងកម្រិតណា ប៉ុន្តែបើប្រឡងមិនជាប់ កូនក៏ត្រូវធ្លាក់។ ម៉ែសង្ឃឹមថា កូននឹងយល់។ កិច្ចការសាលាច្រើន ឬត្រូវទៅរៀនរាល់ៗថ្ងៃ មិនមែនពុកម៉ែចង់ធ្វើបាបកូននោះទេ ប៉ុន្តែវាជាតួនាទីរបស់កូន ដូច្នេះកូនត្រូវធ្វើវាឲ្យបានល្អ។ ប៉ុននេះ ពុកម៉ែក៏សប្បាយចិត្តទៅហើយ។

រឿងទី២៖

កូនគឺជាកូនតែមួយរបស់ពុកនិងម៉ែ។ ជាទូទៅផ្ទះណាមានកូនទោល កូននោះច្រើនតែក្លាយជាកូនទេវតា (កូនទំនើង) ប៉ុន្តែនៅសាលាមានកូនទេវតាច្រើនណាស់ គ្មានអ្នកណាចាប់អារម្មណ៍តែកូនឡើយ លុះត្រាតែកូនរៀនបានពិន្ទុខ្ពស់ៗ សមត្ថភាពរបស់កូនមានខ្លាំងជាងអ្នកដទៃ ឬកូនមានអ្វីពិសេសជាងអ្នកដទៃ ទើបលោកគ្រូអ្នកគ្រូមើលឃើញកូនជាពិសេស។ នៅក្នុងសង្គមក៏ដូចគ្នា ទៅអនាគត កូននឹងក្លាយជាសេដ្ឋី ឬអ្នកក្រ នៅផ្ទះខ្ទម ឬវីឡាស្កឹមស្កៃ ត្រូវអ្នកដទៃមើលងាយ ឬមិនមើលងាយ គឺវាអាស្រ័យលើខ្លួនរបស់កូន។

រឿងទី៣៖

នៅពេលនេះកូនគឺជាសិស្ស ការរៀនគឺសំខាន់បំផុត ប៉ុន្តែវាមិនមែនគ្រប់យ៉ាងនោះទេ។ កូនរៀនបានពូកែប៉ុន្តែសុខភាពមិនសូវល្អ ក៏មិនកើតដែរណាកូនម្ដាយ។ គេតែងនិយាយថា ពេលជួបជុំមិត្តរួមជំនាន់គឺតែងនិយាយអួតគ្នារឿងអស់នេះ៖

អាយុ ២០ឆ្នាំ ប្រជែងរឿងលទ្ធផលសិក្សា

អាយុ ៣០ឆ្នាំ ប្រជែងរឿងសមត្ថភាពធ្វើការ

អាយុ ៤០ឆ្នាំ ប្រជែងរឿងបទពិសោធន៍

អាយុ ៥០ឆ្នាំ ប្រជែងរឿងទ្រព្យសម្បត្តិ

អាយុ ៦០ឆ្នាំ ប្រជែងរឿងកម្លាំង

អាយុ ៧០ឆ្នាំ ប្រជែងរឿងសំបុត្រណាត់ជួបពេទ្យ

អាយុ ៨០ឆ្នាំ ប្រជែងគ្នារាប់ថ្ងៃនៅរស់

រឿងទី៤៖

អនាគតរបស់មនុស្សយើង ស្ថិតនៅលើចំណេះដឹង សមត្ថភាព និងអត្តចរិត

ចំណេះដឹង បានមកពីការរៀនសូត្រ

សមត្ថភាព បានមកពីការខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើការ

អត្តចរិត ដុះដាលមកពីទម្លាប់ជាប់ខ្លួនរបស់កូន។

ម៉ែឃើញថាកូនមិនសូវមានចិត្តអំណត់អត់ធន់ប៉ុន្មានទេ។ ឥលូវនេះនៅមិនទាន់ហួសពេលទេដែលកូនត្រូវហ្វឹកហាត់ចិត្ត។ ម្ដាយសង្ឃឹមថាទៅអនាគត អ្វីដែលកូនធ្វើ មិនថាជាអ្វីក៏ដោយ សូមឲ្យវាជាប្រយោជន៍ចំពោះកូនខ្លួនឯង និងអ្នកដទៃណា។

រឿងទី៥៖

នៅសាលារៀន លោកគ្រូអ្នកគ្រូមិនបានមានតួនាទីត្រូវធ្វើល្អជាមួយកូនទេ បើសិនកូនមិនគោរពពួកលោកមុន។ មិត្តភ័ក្ដិរបស់កូនក៏មិនបានមាននាទីត្រូវធ្វើល្អជាមួយកូនដែរ បើសិនកូនមិនយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយគេ ហើយនៅក្នុងជីវិតរបស់កូន ក៏មិនមាននរណាដែលកើតមកដើម្បីត្រូវធ្វើល្អជាមួយកូនដែរ ក្រៅពីពុកម៉ែ។ កុំគិតថានៅថ្ងៃណាដែលកូនបាត់មុខពីលោកនេះ ពិភពលោកនឹងមិនវិលទៅមុខទៀត ប៉ុន្តែក៏កុំមើលរំលងថាខ្លួនឯងគ្មានតម្លៃ ឬគ្មានអ្វីសំខាន់ រហូតមិនចាប់អារម្មណ៍ខ្លួនឯង។

រឿងទី ៦៖

ការរាប់អានមិត្តប្រៀបបីដូចជាការបណ្ដាក់ទុន។ នៅពេលបណ្ដាក់ទុនក៏ត្រូវមានផលកម្រៃ។ បើសិនកូនរាប់អាននរណាម្នាក់ហើយ ប៉ុន្តែចុងក្រោយមិត្តម្នាក់នោះធ្វើឲ្យកូនខាតបង់ នោះក៏មានន័យថាការបណ្ដាក់ទុនរបស់កូនគឺបរាជ័យ។ ចូរកូនជ្រើសរើសរាប់អានមនុស្សដែលមានគុណធម៌ ហើយអ្វីដែលសំខាន់ នៅពេលមិត្តល្អរបស់កូនធ្លាក់ខ្លួនលំបាក កូនត្រូវហុចដៃជួយគេ។ ព្រោះអ្វី? ព្រោះអ្នកដែលសើចសប្បាយជាមួយយើងគឺងាយនឹងភ្លេច ប៉ុន្តែអ្នកដែលយំជាមួយយើងគឺមិនងាយនឹងភ្លេចបានទេ។

រឿងទី៧៖

ថ្ងៃណាមួយ កូនក៏ត្រូវមានស្នេហា។ ម្ដាយធ្លាប់ឆ្លងកាត់រឿងនេះមកមុន ចង់តឿនកូនថា “ស្រឡាញ់ដំបូងអ្វីៗក៏ល្អ អ្វីៗក៏ផ្អែម តែដល់យូរមែនទែន ទឹកឃ្មុំផ្អែមក៏អាចក្លាយជាល្វីង”។ រឿងស្នេហាគ្មានអ្នកណាជៀសផុតទេ បងស្រឡាញ់អូន អូនស្រឡាញ់បង យើងទាំងពីរអ្នកស្រឡាញ់គ្នា ប្រយោគទាំង៣នេះអ្នកណាៗក៏ចង់ឮ ប៉ុន្តែវាជាភាគរយតិចមែនទែន។ ដូច្នេះហើយនៅពេល ស្រឡាញ់អ្នកណាម្នាក់ កូនកុំងប់នឹងគេដល់ថ្នាក់ងើបក្បាលមិនរួច។

រឿងទី៨៖

ជីវិតរបស់មនុស្សយើងមិនអាចជោគជ័យគ្រប់ពេលនោះទេ ហើយក៏គ្មានអ្នកណាត្រូវបរាជ័យមួយជីវិតដែរ។ នៅពេលកូនជោគជ័យ កូនត្រូវមានសតិ ត្រូវដឹងថាលើលោកនេះមានអ្នកពូកែជាងកូនច្រើននាក់ទៀត។ នៅពេលបរាជ័យ កូនកុំបាក់ទឹកចិត្ត ត្រូវព្យាយាមតស៊ូឲ្យដល់ទីបំផុត ពីមុនខំដើរមកយ៉ាងណា ពេលនេះក៏ត្រូវដើរទៅមុខយ៉ាងហ្នឹងដូចគ្នា។

រឿងទី៩៖

មិនថាឪពុកម្ដាយអ្នកណា គឺសុទ្ធតែចង់ឲ្យកូននៅក្បែរខ្លួនគ្រប់ពេលវេលា ប៉ុន្តែកូនៗក៏ត្រូវធំឡើងនៅថ្ងៃណាមួយ។ ម្ដាយជឿថា លោករបស់កូននឹងកាន់តែធំទូលាយ ហើយនៅពេលនោះ លោករបស់កូននឹងកាន់តែឃ្លាតឆ្ងាយពីលោករបស់ពុកម៉ែ។ ប្រាកដណាស់ អ្នកជាឪពុកម្ដាយ ក៏ចង់ឱបក្រសោបកូនឲ្យបានច្រើនបំផុត។ ហេតុអ្វីមែនទេ? ព្រោះថាអាយុកូនកាន់តែច្រើន ពេលវេលានៅសល់សម្រាប់ឪពូកម្ដាយកាន់តែតិច តែពុកម៉ែក៏នៅមានអារម្មណ៍ មានបេះដូងដែរណាកូន។ ចំណុចនេះ ម៉ែសង្ឃឹមថាកូនអានហើយនឹងយល់។

រឿងទី១០៖

យើងជាឪពុកម្ដាយកូននឹងគ្នាតែត្រឹមជាតិនេះទេ បើទោះបីជាតិនេះម្ដាយមិនអាចដើរទៅជាមួយកូនអស់មួយជីវិត ប៉ុន្តែនៅពេលណាដែលមានព្យុះមានភ្លៀង ពុកម៉ែនឹងរកវិធីការពារកូនឲ្យបានល្អបំផុត។ បើទោះបីមិនអាចកៀកស្មាតស៊ូជាមួយកូន ប៉ុន្តែសុំឲ្យកូនដឹងថា បើពេលណាកូនមានទុក្ខ មានការឈឺចាប់ សូមងាកមកពុកនិងម៉ែ ពុកម៉ែនឹងជួយបន្ធូ មិនថាពេលវេលាក្នុងជាតិនេះរបស់ពុកម៉ែនៅសល់ស្ដួចស្ដើងប៉ុណ្ណាក្ដី។ សូមកូនថ្នមរក្សាពេលវេលាជាមួយពុកម៉ែឲ្យបានល្អ ព្រោះពួកយើងនឹងគ្មានឱកាសក្លាយជាឪពុកម្ដាយកូននឹងគ្នាម្ដងទៀតទេ ៕

ចុចអាន៖

ប្រភព៖ NusonBooks ប្រែសម្រួល៖ ស្វាយ វ៉ាន់ថន