អាយុ២៥ឆ្នាំ មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងរសាត់អណ្ដែតខ្លាំងណាស់

2017-10-22 08:00:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ប្រសិនបើជីវិតមួយមានរយៈពេល១០០ឆ្នាំ គឺមានន័យថាខ្ញុំបានរស់នៅអស់១ភាគ៤នៃជីវិតទៅហើយ។ ក្នុងវ័យ២៥ឆ្នាំដ៏រសាត់អណ្ដែត គ្មានលុយ គ្មានស្នេហា គ្មានកិត្តិយសក្នុងសង្គមនេះ ខ្ញុំសួរខ្លួនឯងថាតើកំពុងឈរត្រង់ណានៅកណ្ដាលហ្វូងមនុស្សជាច្រើននេះ។

អាយុ២៥ឆ្នាំ មានអារម្មណ៍ថាដូចខ្ញុំវង្វេងខ្លួនឯង។ បាត់បង់ព្រោះមួយថ្ងៃនៅតែមានពេល២៤ម៉ោង ហើយធ្វើរឿងដដែលៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ក្នុងវ័យ២៥ឆ្នាំ នៅពេលដែលមិត្តភ័ក្ដិឯទៀតកំពុងធ្វើការទាំងថ្ងៃទាំងយប់ដើម្បីមានឡើងតំណែងឲ្យមានកិត្តិយសក្នុងសង្គមនោះ ខ្ញុំនៅតែជាបុគ្គលិកធម្មតាម្នាក់។

ក្នុងវ័យ២៥ឆ្នាំ នៅពេលដែលមានមិត្តភ័ក្ដិមួយចំនួនកំពុងមានសុភមង្គលជាមួយស្នេហារបស់ពួកគេ ឬអ្នកខ្លះមានដល់ទៅគ្រួសារហើយនោះ ខ្ញុំនៅតែធ្វើមិត្តជាមួយពាក្យថា "ឯកា"។ នៅចុងបញ្ចប់ សួរថាខ្ញុំមានអ្វីទៅហើយនៅអាយុ២៥ឆ្នាំនេះ?

ខ្ញុំស្អប់ខ្លួនឯងដែលមិនក្លាហានគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបញ្ចប់អ្វីដែលកើតឡើងជាប្រចាំថ្ងៃនេះ។ ខ្ញុំស្អប់ខ្លួនឯងដែលមិនរឹងមាំគ្រប់គ្រាន់ម្ដង ដើម្បីស្រលាញ់នរណាម្នាក់ឲ្យអស់ពីចិត្តទោះបីជាដឹងថាថ្ងៃក្រោយអាចនឹងឈឺចាប់ក៏ដោយ។ ២៥ឆ្នាំកន្លងផុតទៅ ពេលខ្លះបន់ឲ្យខ្លួននៅក្មេងរហូតដើម្បីបាននៅក្នុងរង្វង់ដៃរបស់ប៉ាមាក់ដើម្បីមិនចាំបាច់គិតដល់រឿងទាំងនេះ៕

ប្រភព៖ Guu ប្រែសម្រួល៖ Caramel