កត្តាបីយ៉ាងនេះអាចនាំឲ្យយើងគេងមមើ
- 2024-02-15 13:56:00
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
កត្តាបីយ៉ាងនេះអាចនាំឲ្យយើងគេងមមើ
អ្នកខ្លះអាចគេងមមើនិយាយ និងមានអ្នកខ្លះទៀតអាចមមើដើរផងក៏មាន។ ថ្វីបើអត្រាប្រេវ៉ាឡង់នៃការគេងមមើមានខ្ពស់លើកុមារ តែមនុស្សពេញវ័យក៏អាចមានបញ្ហានេះដែរ។ មនុស្សពេញវ័យប្រហែលជា១,៥ភាគរយអាចនៅបន្តគេងមមើ បើទោះបីឆ្លងផុតវ័យកុមារហើយក្ដី។
ការគេងមមើអាចជាបញ្ហាសុខភាពមួយដែរ ដែលបង្កដោយកត្តាហ្សែន ឬបញ្ហាសុខភាពដែលរំខានដល់ដំណេក។
មមើជាបញ្ហាមួយដែលរំខានដល់គុណភាពដំណេក ហើយវាអាចកើតឡើងនៅរយៈពេល១ម៉ោង ឬ២ម៉ោងក្រោយយើងគេងលង់លក់។
ការមមើអាចមានដូចជាមមើដើរ អង្គុយ ឬធ្វើសកម្មភាពដែលយើងធ្វើជាប្រចាំជាដើម ខណៈទាំងដែលយើងកំពុងតែលង់លក់។ ពេលមមើភ្នែករបស់យើងអាចបើក ទាំងដែលយើងកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពលង់លក់។ សមាគមខាងផ្លូវចិត្តរបស់អាមេរិកមិនចាត់ទុកការគេងមមើជាបញ្ហាសុខភាពនោះទេ ដរាបណាបញ្ហានេះមិនបានរំខានខ្លាំងដល់សុខភាព ឬប៉ះពាល់ការប្រកបការងារនៅពេលថ្ងៃ។ បើសិនជាបញ្ហាមមើរំខានដំណេក ធ្វើឲ្យពិបាកធ្វើការនៅពេលថ្ងៃ គួរស្វែងរកការប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ។
បញ្ហាសុខភាពមួយចំនួនអាចជាមូលហេតុនាំឲ្យមានបញ្ហាមមើនេះដែរ។ បញ្ហាសុខភាពទាំងនោះរួមមាន៖
ការតានតឹងខាងផ្លូវចិត្ត
ស្ថានភាពតានតឹងខាងផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាថប់បារម្ភអាចរំខានដល់គុណភាពដំណេក។ អ្នកស្រាវជ្រាវខាងដំណេកខ្លះបានគិតថាភាពតានតឹងផ្លូវចិត្តដែលកើតមាននៅពេលថ្ងៃ អាចរួមចំណែកនាំឲ្យកើតមានការគេងមមើដែរ។ ការសិក្សាមួយធ្វើលើអ្នកជំងឺ១៩៣នាក់ បានរកឃើញថា អ្នកដែលគេងមមើដើរនៅពេលយប់គឺសុទ្ធតែបានជួបបញ្ហាស្រ្តេសនឹងអ្វីមួយនៅពេលថ្ងៃ។
ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ យើងអាចព្យាយាមហាត់ប្រាណ ធ្វើសមាធិ និងកាត់បន្ថយការផឹកភេសជ្ជៈមានជាតិកាហ្វេអ៊ីនជាដើម។
បញ្ហាឈឺក្បាលប្រកាំង
បើសិនជាយើងជាអ្នកមានបញ្ហាឈឺក្បាលប្រកាំងរ៉ាំរ៉ៃ យើងក៏មានហានិភ័យក្នុងការគេងមមើនេះដែរ។ កាលពីឆ្នាំ២០១៥ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានសម្ភាសន៍អ្នកជំងឺ១០០នាក់ដែលមានអាការៈមមើដើរជាប្រចាំ។ ការសិក្សារកឃើញថា អាការៈឈឺក្បាលប្រកាំងមានឥទ្ធិពលខ្លាំងលើការគេងមមើដើរនេះ។
ក្ដៅខ្លួន
ការគេងមមើដើរ ក៏មានទំនាក់ទំនងនឹងជំងឺដែលបង្កឲ្យមានអាការៈក្ដៅខ្លួនដែរ ជាពិសេសលើកុមារ។ អាការៈក្ដៅខ្លួនអាចធ្វើឲ្យយើងយល់សប្ដិឃើញរឿងផ្សេងៗនាំឲ្យរំខានដល់ដំណេក ដែលពេលខ្លះអាចធ្វើឲ្យយើងស្រែក ឬចង់រត់គេងពីភាពភ័យខ្លាចជាដើម។