មនោសញ្ចេតនាដែលគេងាយទទួលយកបានពេក គឺមិនមានតម្លៃពិតមែនទេ?
- 2020-01-09 03:15:00
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
មនោសញ្ចេតនាដែលគេងាយទទួលយកបានពេក គឺមិនមានតម្លៃពិតមែនទេ?
គ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ ដែលងាយយកបាន គេតែងមិនសូវឲ្យតម្លៃ មិនចេះថែរក្សា។ ជំនួសឲ្យភាពស្មោះស្ម័គ្រ បានមកវិញគឺភាពព្រងើយកន្តើយ និងធុញទ្រាន់។
អ្នកដែលមានអារម្មណ៍ថាបាត់បង់ខ្ញុំឬអត់? អ្នកដែលមានអារម្មណ៍ថា ចង់បានខ្ញុំជាកម្មសិទ្ធិផ្ទាល់ខ្លួនឬអត់? អ្នកធ្លាប់ស្រលាញ់ខ្ញុំដោយអស់ពីចិត្តឬអត់?
ចម្លើយនោះគឺមិនដែលសោះ។ អារម្មណ៍នៃស្នាមថើមដំបូងប្រគល់ទៅ គឺចេញពីអារម្មណ៍ស្មោះសរបស់ខ្ញុំពិតប្រាកដ គឺជាស្នាមថើបនៃស្នេហាបែបកូនក្មេង។ ខ្ញុំលិចលង់ក្នុងមនោសញ្ចេតនារបស់ខ្លួនឯង ងើបមុខមិនរួចនឹងសុភមង្គល ហើយលែងខ្វល់នឹងបច្ចុប្បន្ន និងការពិត។ ខ្ញុំប្រគល់មនោសញ្ចេតនាដ៏ថ្លៃថ្លាឲ្យអ្នកលឿនពេក ម្ល៉ោះហើយអ្នកក៏ធុញទ្រាន់ ឆាប់អស់ចិត្តស្រលាញ់។ អ្វីដែលអ្នកធ្លាប់និយាយថា៖ “គ្មានថ្ងៃដោះដៃអូនឡើយ” ការពិតគឺអ៊ីចឹងទេ?
ខ្ញុំពេលខ្លះក៏មិនយល់ខ្លួនឯងដូចគ្នា ហេតុអ្វីក៏អាចស្រលាញ់មនុស្សម្នាក់បានច្រើនដូចនេះ។ ស្រលាញ់ព្រមទាំងមានក្ដីសង្ឃឹមផងដែរ។ ខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សចិត្តងាយ អ្នកដែលធ្លាប់ចូលមកជីវិតខ្ញុំនៅមុននេះ សុទ្ធតែត្រូវខ្ញុំបង្ករគម្លាតទាំងអស់ ដោយសារខ្ញុំមិនទាន់ទុកចិត្តគេ។ ប៉ុន្តែនៅពេលអ្នកចូលមកជីវិតខ្ញុំ ខ្ញុំជឿជាក់លើអ្នកទាំងស្រុង ផ្ដល់ស្នេហារបស់ខ្លួនឲ្យទៅអ្នកក៏លឿន។
ប្រគល់ឲ្យអស់យុវភាព វិនាទីផ្អែមល្ហែមក៏គ្មានសល់ ខ្ញុំសួរខ្លួនឯងជាច្រើនដងថា៖ ប្រហែលមកពីគេបានមនោសញ្ចេតនាខ្ញុំងាយស្រួលពេក ទើបគេមិនឲ្យតម្លៃ។ បើពីដំបូង ខ្ញុំរក្សាគំលាតនឹងគេច្រើនជាងនេះ តើគេអាចមើលឃើញខ្ញុំច្រើនជាងនេះទេ? ទោះជាឈឺមិនតិចក៏ដោយ តែខ្ញុំនឹងគិតថានេះជាមេរៀនដ៏ថ្លៃមួយ ហើយនឹងមិនឲ្យមនោសញ្ចេតនាទៅអ្នកណាដោយឆាប់រហ័សទៀតឡើយ៕
អានបន្ត៖ រឿងសំខាន់ពីក្តីស្រលាញ់ដែលអ្នក Single យូរទើបមានស្នេហាដំបូង គួរដឹង