យើងដឹងហើយថា កាលបើយើងគ្មានមានជំនឿចិត្តលើខ្លួនឯងទេ នោះប្រាកដជាមិនអាចធ្វើអ្វីសម្រេចជោគជ័យបានឡើយ ព្រោះថាការជឿជាក់លើខ្លួនឯងនេះ គឺជាការសាងកម្លាំងជំរុញចិត្តពីខាងក្នុងខ្លួនរបស់យើងខ្ពស់ជាងកម្លាំងជំរុញពីខាងក្រៅ។ ដូច្នេះហើយយើងរមែងកត់សម្គាល់ឃើញថា អ្នកដែលមានកម្លាំងពីខាងក្នុងតែងតែពុះពាររាល់ឧបសគ្គ បើទោះជាឧបសគ្គនោះធំប៉ុណ្ណា ក៏គេនៅតែវាយបំបែករហូតទាល់តែបានសម្រេច។

ដោយឡែកអ្នកដែលមិនមានជំនឿចិត្តលើខ្លួនឯង គេរមែងតែរាថយ ហើយតែងមានគំនិតបីសាចចេញពីក្នុងខ្លួនផ្សេងៗមកថា៖

• ខ្ញុំធ្វើមិនកើតទេ

• ខ្ញុំមិនមានសមត្ថភាពធ្វើវាទេ

• ខ្ញុំធ្វើទៅខ្លាចតែវាបរាជ័យប្រាកដជានាំឲ្យខាតពេល

• ខ្ញុំធ្វើទៅនិងមានអ្នកដ៏ទៃសើចចំអកឲ្យ

• ខ្ញុំធ្វើទៅនិងមានអ្នកដ៏ទៃមកជ្រៀតជ្រែក

• ខ្ញុំធ្វើមិនកើតទេ ព្រោះខ្ញុំគ្មានជំនាញ ។ល។

គំនិតបិសាចទាំងនេះនឹងធ្វើឲ្យកែវភ្នែករបស់គេទាំងពីរសម្លឹងឃើញតែរឿងដែលធ្វើមិនកើត មិនអាចធ្វើបាន មិនមិនចេញ ធ្វើមិនរួច ធ្វើមិនបានជោគជ័យ ធ្វើយ៉ាងណាមិនបានចម្រើន។ល។ ដែលគំនិតទាំងនេះនិងទៅរួមផ្សំជាមួយនឹងគំនិតបិសាចខាងក្រៅរបស់អ្នកដ៏ទៃថា៖

• បើឯងធ្វើទៅវាមិនខ្មេះទេ !

• បើឯងធ្វើទៅវាមិនអាចម៍ទេ!

• បើឯងធ្វើទៅវាមិនជោគជ័យទេ!

• បើឯងធ្វើទៅវានាំតែខាតពេលវេលាឥតប្រយោជន៍ទេ!

• បើឯងធ្វើទៅវាមិនអាចទៅរួចបានទេ! ។ល។

ដែលកត្តារួមផ្សំទាំងនេះនឹងកាន់តែធ្វើឲ្យមនុស្សយើងមានការរាថយ និងមិនមានទំនុកចិត្តឬការជឿជាក់លើខ្លួនឯងកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។ យើងត្រូវតែមានជំនឿចិត្តលើខ្លួនឯង យើងជាមនុស្សល្អ ជាមនុស្សដែលបង្កើតប្រយោជន៍ដល់សង្គមជាតិ ជាមនុស្សសន្តិភាព មិនមែនជាមនុស្សកើតមកទម្ងន់ផែនដីទេ និងជាមនុស្សដែលអាចធ្វើអ្វីៗដូចគេដែរ ជាដើម។

ប្រភព៖«សៀវភៅចិត្តសាស្ត្រលួងលោមចិត្តខ្លួនឯង»