តូចចិត្តនឹងសម្ដីកូនប្រុស ម្ដាយចាស់សុខចិត្តលោតសម្លាប់ខ្លួនពីអគារ៧ជាន់
- 2017-09-18 04:06:14
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
តូចចិត្តនឹងសម្ដីកូនប្រុស ម្ដាយចាស់សុខចិត្តលោតសម្លាប់ខ្លួនពីអគារ៧ជាន់
អ្នកម្ដាយជរាម្នាក់បានដើរចូលទៅរកកាសែតក្នុងបន្ទប់របស់កូនប្រុស ចៃដន្យកូនប្រុសក៏ត្រលប់មកដល់ផ្ទះល្មម។ កូនប្រុសមានអារម្មណ៍មួម៉ៅមកពីនាយ ព្រោះទើបតែត្រលប់មកពីចរចាជាមួយដៃគូរកស៊ីមិនបានសម្រេច នៅពេលចូលមកឃើញម្ដាយកំពុងរើរករបស់នៅលើគ្រែរបស់ខ្លួន ក៏មានអារម្មណ៍កាន់តែមួម៉ៅថែមទៀត ហើយក៏ស្រែកថា៖
“ម៉ែ! មកធ្វើអីនៅបន្ទប់ខ្ញុំ កុំរញ៉េរញ៉ៃជាមួយរបស់របរខ្ញុំ ខ្ញុំប្រាប់ម៉ែប៉ុន្មានដងហើយ?” ម្ដាយក៏ងាកមកពន្យល់ប្រាប់កូនប្រុសថា
“ម៉ែមករកកាសែត ក៏អង្គុយលើគ្រែឯងលេងមួយភ្លែតប៉ុណ្ណឹងឯង”
កូនប្រុសបង្ហាញទឹកមុខមិនពេញចិត្តជាខ្លាំង មុននឹងដើរចេញពីបន្ទប់ និងនិយាយចុងក្រោយថា៖
“នៅផ្ទះក៏មិនដែលធ្វើអី ទំនេរណាស់ទៅហ្អីមួយថ្ងៃៗ?”
នៅពាក់កណ្ដាលយប់ក្នុងថ្ងៃនោះ ម្ដាយចាស់អភ័ព្វ ក៏សម្រេចចិត្តលោតសម្លាប់ខ្លួនពីអគារកម្ពស់៧ជាន់ស្លាប់ភ្លាមៗ។
(គ្រាន់តែជារឿងប្រឌិត)
…………………………………………………………
“ម្ហូបនៅលើតុហ្នឹងពិសាទៅ មិនបាច់ចាំទេ ថ្ងៃនេះខ្ញុំជាប់ការងារច្រើន”
“របស់អស់នេះតម្លៃថ្លៃណាស់ ពេលប្រើប្រយ័ត្នប្រយែងផងណាម៉ែ!”
“យប់ជ្រៅប៉ុណ្ណឹងហើយមកអង្គុយចាំខ្ញុំធ្វើអី ខ្ញុំធំហើយណា ថ្ងៃក្រោយមិនបាច់ចាំខ្ញុំទេម៉ែ ឮដល់គេត្រង់ណាខ្ញុំខ្មាសគេត្រង់ហ្នឹង!” សួរថា យើងរវល់ការងារដល់ថ្នាក់មិនអាចហូបបាយជាមួយឪពុកម្ដាយសោះ?
បើរបស់ដែលទិញក្នុងតម្លៃថ្លៃនោះ យើងទិញឲ្យចៅហ្វាយនាយ តើយើងហ៊ាននិយាយបែបនេះទេ?
ការព្រួយបារម្ភពីកូន មិនដែលសាបរលាបបន្តិចទេពីក្នុងចិត្តរបស់ឪពុកម្ដាយ។ គួរតែអរគុណលោក នៅពេលឃើញលោកអង្គុយចាំយើងត្រលប់មកផ្ទះ ដូចដែលយើងអរគុណមិត្តភ័ក្ដិ នៅពេលយើងមកដល់កន្លែងជប់លៀងយឺតដែរ។ អ្នកអាចធ្វើវាជាមួយអ្នកដទៃបាន តែជាមួយឪពុកម្ដាយ អ្នកធ្វើមិនបាន?
ទស្សនវិទូខុងជឺពោលថា “នៅពេលលោកនៅមានជីវិត ត្រូវមើលថែលោកដោយក្ដីគោរព កូនចៅចេះបម្រើប្រណិប័តន៍ឪពុកម្ដាយនឹងស្រណុកសុខសប្បាយ។ ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយលោក បើសិនថ្ងៃណាមួយលោកចាកចេញទៅ ត្រូវចូលរួមរំលែកទុក្ខឲ្យអស់ពីចិត្ត (កុំស៊ីផឹកសើចសប្បាយ តែងមុខតែងមាត់ តែងខ្លួនហ៊ឺហា) ពេលបូជាលោក ត្រូវសង្រួមចិត្ត”។
កុំភ្លេចថា ថ្ងៃមួយយើងគ្រប់គ្នាក៏ត្រូវចាស់ គ្រាន់តែឪពុកម្ដាយចាស់មុនយើងប៉ុណ្ណោះ។ អ្វីដែលយើងគួរមានគឺការយោគយល់ និងប្រតិបត្តិចំពោះលោកឲ្យដូចដែលយើងចង់បានពីកូនចៅទៅអនាគត។
ទាន់លោកនៅ កូនចៅសូមយកចិត្តទុកដាក់លើគាត់ថែមបន្តិចទៀត ព្រោះពេលវេលានៅសល់របស់យើងនៅរាប់សិបឆ្នាំទៀត តែពេលវេលានៅសល់របស់ពួកគាត់អាចនៅត្រឹមរាប់ថ្ងៃផងក៏ថាបាន។
បណ្ដាំម្ដាយ៖
កូនមាសម្ដាយ កាលកូននៅក្មេង ម្ដាយប្រើពេលវេលាទាំងអស់ចាំបង្រៀនឲ្យកូនប្រើស្លាបព្រា ប្រើចង្កឹះចាប់អាហារ បង្រៀនកូនឲ្យចេះពាក់ស្បែកជើង បង្រៀនកូនស្លៀកខោអាវ ងូតទឹកឲ្យកូន លាងជុះលាងនោមឲ្យកូន រឿងទាំងនេះម្ដាយមិនដែលភ្លេចទេ បើថ្ងៃណាមួយ ម្ដាយចាំលែងបាន ឬចាប់ផ្ដើមនិយាយកាន់តែយឺត សូមកូនទុកពេលឲ្យម៉ែបន្តិច ទុកពេលឲ្យម៉ែគិត... ជួនកាល អ្វីដែលម៉ែតែងចង់និយាយជាមួយកូន ម៉ែប្រហែលជាលែងបាននិយាយទៀតហើយ។
កូនមាសម្ដាយ កូនចាំទេ ម្ដាយត្រូវបង្រៀនកូនប៉ុន្មានរយដងឲ្យកូននិយាយពាក្យ "ម៉ែ" បាន? ដឹងថាម៉ែសប្បាយចិត្តប៉ុណ្ណាទេ ពេលកូនចាប់ផ្ដើមនិយាយជាប្រយោគបាន? ចាំថាម៉ែត្រូវឆ្លើយសំណួរកូនប៉ុន្មានរយដងទេ ទម្រាំកូនយល់អ្វីដែលកូនឆ្ងល់? ដូច្នេះ បើថ្ងៃមួយ ម៉ែសួរកូនហើយសួរទៀតពីរឿងដដែលៗ សូមកូនកុំធុញម៉ែបានទេ?
កូនម្ដាយ ថ្ងៃនេះជើងម្ដាយចាប់ផ្ដើមខ្សោយកម្លាំង ឈរមិនសូវបានយូរ ដើរហើរលំបាក ម្ដាយសូមឲ្យកូនចាប់ដៃនិងគ្រាហ៍ម្ដាយ នៅកំដរម្ដាយរហូតដល់ថ្ងៃម្ដាយផុតដង្ហើម ដូចថ្ងៃដែលកូនកើតមក ម្ដាយក៏គ្រាហ៍កូនដើរយ៉ាងនេះដូចគ្នា!