មិនអស់ចិត្ត ហេតុអីម៉ែស្អប់កូនដល់ថ្នាក់ហ្នឹង?

2017-02-16 06:07:48
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ម្ដាយគ្រប់រូបនៅលើលោកតែងតែស្រលាញ់កូនគ្រប់ៗគ្នា គ្រាន់តែពួកគាត់មានរបៀបក្នុងការបង្ហាញពីក្ដីស្រលាញ់ខុសៗគ្នា។ ខុសអីតែម៉ែខ្ញុំទេ មិនដែលផ្ដល់ក្ដីស្រលាញ់ពេញលេញឲ្យខ្ញុំម្ដងណាទេ។ តាំងពីដឹងក្ដីខ្ញុំមិនដែលស្គាល់មុខពុកខ្ញុំទេហើយក៏មិនដែរដឹងថាគាត់ស្លាប់ឬរស់ព្រោះម៉ែមិនឲ្យរំលឹកពីពុកឡើយ។

ត្បិតជាកូនស្រីកំព្រាឪពុករស់សែនពិបាក តែមិនស្មើការដែលមានម្ដាយតែងបង្ហាញទង្វើស្អប់ខ្ពើមមកខ្ញុំនោះដែរ។ ឬមកពីខ្ញុំមានមុខមាត់មិនដូចគាត់ទើបគាត់មិនចូលចិត្តខ្ញុំ? ព្រោះពីតូចដល់ធំ អ្នកជិតខាងគ្រប់គ្នាតែងតែបង្អាប់ខ្ញុំថាជាកូនចិញ្ចឹម ជាកូនរើសធុងសំរាមជានិច្ច។

រូបតំណាង

រឿងដែលខ្ញុំចាំគ្មានថ្ងៃភ្លេចនោះ គឺខ្ញុំបានឮយាយនិងម៉ែនិយាយគ្នា៖

យាយ ៖ ម៉ែឃើញ ហ្អែងដូចមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់ស្រីអូនសោះ? ទៅណាមកណាក៏យកតែអាប្រុសបងហ្នឹងទៅ ?

ម៉ែ ៖ កុំនិយាយពីវាអី ស្អប់មុខវាណាស់ បើពេលនោះខ្ញុំមានលុយ ខ្ញុំមិនទុកកូនហ្នឹងទេម៉ែ ណាមួយកើតមកជាកូនស្រីទៀត?

យាយ ៖ កូនដូចតែគ្នាសោះ ម៉េចទៅ រឿងវាកន្លងហួសហើយ

ម៉ែ ៖ អត់ដឹងម៉េចទេម៉ែ បើឲ្យខ្ញុំកើតកូនស្រី ១០០នាក់ដូរយកកូនប្រុសម្នាក់ក៏ខ្ញុំព្រមដែរ។

ឮហើយសំណួរជាច្រើនរត់ពេញខួរក្បាលខ្ញុំ ម៉េចម៉ែស្អប់ខ្ញុំដល់ថ្នាក់ហ្នឹង? ខ្ញុំធ្វើអីខុស? ខ្ញុំបានលាក់រឿងនេះ មិនប្រាប់អ្នកណា? តែអារម្មណ៍ខ្ញុំបានកត់ត្រាទុកបាត់ទៅហើយ។ អ្នកណាខ្លះយល់អារម្មណ៍មួយនេះ? ក្មេងស្រី អាយុខ្ទង់៨ទៅ៩ ឆ្នាំគ្នាទទួលយកបានអត់? ពេលឮម្ដាយខ្លួននិយាយមកបែបនេះ?

ខ្ញុំនិងគាត់កាន់តែឆ្ងាយគ្នាពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ អ្នកទាំងអស់គ្នា ជឿអត់ថា? មានម្ដាយដែលមិនស្រលាញ់កូន មិនថ្នាក់ថ្នមកូន ម៉ែប្រាប់ថាខ្ញុំដេករើពេក ធ្វើឲ្យគាត់ដេកមិនបាន តាំងពីខ្ញុំធំដឹងក្តីមក ខ្ញុំត្រូវផ្ដើមទម្លាប់គេងម្នាក់ឯង។

វាជាពេលដែលខ្ញុំ បង្ហាញភាពក្លាហាន ហើយក៏ជាពេលម្ដាយខ្ញុំបង្ហាញទុក្ខលំបាកគាត់ដូចគ្នាថ្ងៃប្រកាសលទ្ធផលប្រលងទី១២៖

-អីុ សុំ តេសាធារណៈមួយ

ស្រីអូន ៖ អាឡូ ម៉ែ ម៉ែហា.... ខ្ញុំ ប្រលងជាប់ហើយ ម៉ែ! បាននិទ្ទេស C ណាម៉ែ(និយាយទាំងអារម្មណ៍រំភើប)

ម៉ែ ៖ អើ សំណាង ហើយជាប់ បើហ៊ានតែធ្លាក់ អញវ៉ៃឲ្យបាក់ខ្នងម្ដង បានហើយឆាប់មកផ្ទះ គ្មានទៅ ដើរលេងណាទេ ឮនៅ?

និយាយចប់គាត់បិទទូរស័ព្ទចោលខ្ញុំ មិត្តជុំវិញគេខំមើលមុខ ខ្ញុំហើយលួងថា កុំគិតច្រើនពេក ប្រហែលជាគាត់អរពេក មិនដឹងនិយាយអី ? កុំអន់ចិត្តនិងគាត់អីជឿគ្នាទៅ។ ខ្ញុំបានត្រឹមតែ ងក់ក្បាល និងជិះកង់មកផ្ទះទាំងទឹកភ្នែកហូរ ហើយតាំងចិត្តថា ដល់ផ្ទះ ខ្ញុំនឹងសួរគាត់ឲ្យច្បាស់។

ដល់ផ្ទះ

ស្រីអូន ៖ ម៉ែខ្ញុំសូរមួយម៉ែ ឆ្លើយប្រាប់ខ្ញុំឲ្យត្រង់បានអត់? អ្នកណាជាម៉ែបង្កើតរបស់ខ្ញុំ? ខ្ញុំចង់ស្គាល់គាត់

ម៉ែ ៖ ឯងនិយាយថាម៉េចមិញ? (គាត់សួរបញ្ជាក់)

ស្រីអូន៖ (ខ្ញុំតបទាំងក្លាហាន) ខ្ញុំសួរថាម៉ែបង្កើតខ្ញុំនៅណា? ហើយម៉ែឯងរើសខ្ញុំពីកន្លែងណា? ជួយយកខ្ញុំទៅដាក់ហ្នឹងវិញចុះ? (ខ្ញុំគំហក)

ម៉ែ ៖ អញៗ... អញខំឲ្យនាងឯងស៊ីរៀនបានខ្ពស់ តែបែរមើលគុននិយាយអញ្ចឹងទៅវិញ? ខំបង្កើតវាម៉ោដល់ពេលធំដឹងក្ដី ដុះស្លាបមកចោទឯងបែបនេះ? ហ្្នឹងអ្ហេសកូនកត្តញ្ញូ ?

ស្រីអូន ៖ បើខ្ញុំជាកូនបង្កើតម៉េចក៏ម៉ែមិនដែលស្រលាញ់ខ្ញុំ ? ម៉េចស្រលាញ់តែបងប្រុសអញ្ចឹង? (យំ)

ខ្ញុំបានរៀបរាប់រឿងមិនសប្បាយចិត្តទាំងអស់...... ខ្ញុំស្អប់ម៉ែឯង(ខ្ញុំស្រែកដាក់គាត់)

ម៉ែ៖ (គាត់យំរៀបរាប់)

ម៉ែមិនបានខ្វល់ មិនមែនមានន័យថាមិនបារម្ភកូនទេ តែម៉ែខ្លាចកូនបានចិត្ត កូនខូច កូនមិនខំប្រឹង ។កូនដែរដឹងអត់ថាម៉ែតែងលួចមើលកូនស្រី ដ៏ពូកែរបស់ម៉ែពីចម្ងាយពេលទៅលក់ម៉ែតែងចូលអើតមើលកូននៅ សាលាសឹងរាល់ថ្ងៃ ទើបម៉ែជឿជាក់លើឯងថាឯងរឹងមាំ ជាងបងប្រុសឯង ។ ម៉ែក៏ដឹងរឿងឯងសរសេរលើជញ្ជាំងក្បែរក្បាលដំណេក៖

-ខ្ញុំស្អប់ម៉ែ ព្រោះម៉ែស្រលាញ់កូនមិនស្មើគ្នា

-ខ្ញុំស្អប់ម៉ែ ព្រោះ ម៉ែមិនយកចិត្តទុកដាក់លើខ្ញុំ

-ខ្ញុំស្អប់ម៉ែ ព្រោះ ម៉ែដេកមិនឲ្យខ្ញុំដេកឱបម៉ែ

-ម៉ែខំយកក្រណាត់មកដុសជូតស្នាមហ្វឺតនោះតែលុបមិនចេញ ជូតផងយំផង

ឯងដឹងទេ? ម៉ែឈឺចិត្តយ៉ាងណាពេលកូនស្រី តែម្នាក់របស់ម៉ែថាអញ្ចឹងឲ្យម៉ែដែលជាម្ដាយបង្កើតរបស់ឯង?

ម៉េចបានម៉ែស្អប់ហ្ហែង ចាំម៉ែប្រាប់

-មកពីកំណើតឯងបានឪឯងរត់តាមស្រី ទៅចោលគ្រួសារមួយនេះម៉ែយំគ្មានលោះថ្ងៃ

-មកពីមុខរបស់ឯងដូចឪឯងពេក ពេលឃើញឯងម្ដងៗ ម៉ែនឹកឃើញឪឯងនៅនឹងមុខម៉ែ ម៉ែស្អប់ឪឯងពេក

-មកពីឯងជាស្រីដូចម៉ែទើបម៉ែស្អប់ ម៉ែស្អប់ខ្លួនឯងមិនអាចឃាត់ប្ដីកុំឲ្យទៅចោលខ្លួននិងកូនក៏មនុស្សស្រីដូចម៉ែធ្វើមិនបានផង ទើបត្រូវក្លាយខ្លួនជាស្រីមេម៉ាយស្អុយខ្លួនឲ្យគេនិយាយដើមបែបនេះ ។ ម៉ែខ្លាចហ្ហែងជាន់ដានម៉ែ ម៉ែមិនចង់ឲ្យកូនស្រីម៉ែពិបាកដូចម៉ែកូនយល់ហេ? បើម៉ែមិនស្រលាញ់កូន ម៉ែមិនមែនតស៊ូចិញ្ចឹមកូនរយៈពេល២០ ឆ្នាំហ្នឹងទេ ប្រហែលជាម៉ែយកប្ដីថ្មីមួយទៀតបាត់ហើយ តែម៉ែមិនយកព្រោះខ្លាចគេនោះមិនស្រលាញ់កូនរបស់ម៉ែទើបសុខចិត្តខំមាត់រស់ ដើម្បីកូនដោយខ្លួនឯងៗ។

សាច់រឿង៖ស្រីអូន (ភ្នំពេញ)

អត្ថបទៈ តាំង ដាលីន