ម្តាយឆ្លាតគួរប្រើវិធីទាំងនេះ បើចង់ឲ្យកូនចេះនិយាយសុំទោសដោយសុជីវធម៌
- 2019-07-24 02:00:00
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
ម្តាយឆ្លាតគួរប្រើវិធីទាំងនេះ បើចង់ឲ្យកូនចេះនិយាយសុំទោសដោយសុជីវធម៌
“សុំទោសបងភ្លាម កូនឯងទៅច្រានបងឲ្យដួលអ៊ីចឹងកើតដែរ”
“បើគាត់មកដណ្ដើមកន្លែងកូនមុន”
“តែយើងទៅច្រានគេមិនត្រូវទេកូន សុំទោសបងភ្លាមទៅ បើមិនចឹងទេ មិនបាច់លេងទេ ទៅផ្ទះវិញ”
“សុំទោស”ក្មេងតូចនិយាយទាំងទឹកមុខក្រញ៉ូវ គ្រលាស់ដៃគ្រលាស់ជើងមិនពេញចិត្ត
“សុំទោសឲ្យស្រួលបួលមើល៎!”
“កូនសុំទោសហើយតើហ៎ នៅចង់បានម៉េចទៀត!”
មនុស្សធំច្រើនតែចំណាយពេលបង្ខំឲ្យក្មេងៗនិយាយពាក្យ “សុំទោស”។ មានឳពុកម្ដាយខ្លះដាច់ខាតតឹងរឹងលើរឿងនេះខ្លាំងដល់ថ្នាក់ទាស់សម្ដីឬមានហិង្សាលើកូនដោយសារមិនព្រមសុំទោសទៀតផង។ លោក វេជ្ជបណ្ឌិត Jiraphorn Arunakol អ្នកជំនាញផ្នែកកុមារ វេជ្ជសាស្រ្តវ័យជំទង់ និងបម្រែបម្រួលអ៉រម៉ូនភេទ(Gender Variation Clinic) ប្រចាំមន្ទីរពេទ្យរាមាធិបតី បាងកកប្រទេសថៃ ប្រាប់ថា
នៅពេលឪពុកម្ដាយបង្ខំ គំរាមខ្លាំងៗ កូននឹងប្រើផ្នែកមួយនៃខួរក្បាលសម្រាប់ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យរួចខ្លួនមួយពេលៗ ដូចជាមានតមាត់តសម្ដី(ទ្រគោះបោះបោក បោកប្រាស់វត្ថុក្បែរខ្លួន) ដើរគេចចេញ កុហក ឬយល់ព្រមទាំងមិនពេញចិត្ត ជាដើម។
ក្មេងតូចមានអាកប្បកិរិយាយកតែចិត្តខ្លួនឯង ពួកគាត់មិនទាន់អភិវឌ្ឍន៍ដល់ថ្នាក់អាចយល់ដឹងពីការយោគយល់អធ្យាស្រ័យដូចមនុស្សធំនោះទេ។ ដូច្នេះហើយ អ្វីដែលមនុស្សធំត្រូវធ្វើគឺព្យាយាមធ្វើយ៉ាងណាឲ្យក្មេងចេះយោគយល់អារម្មណ៍អ្នកដទៃបន្តិចម្ដងៗ។ ការសុំទោសមិនសុទ្ធតែជារឿងធំដុំក្នុងការរីកចម្រើនរបស់ក្មេងនោះទេ។
សូម្បីនៅក្នុងសង្គមមនុស្សធំក៏ដោយ លោកអ្នកក៏មិនត្រូវការមនុស្សដែលសុំទោសតែមាត់ សុំទោសទាំងបង្ខំចិត្ត ពេលមានរឿងអ្វីកើតឡើងគិតតែថាសុំទោសមួយម៉ាត់ក៏ចប់រឿងឡើយ។ លោកអ្នកក៏ត្រូវការមនុស្សធំដែលយល់អារម្មណ៍អ្នកដទៃ មានទំនួលខុសត្រូវចំពោះទង្វើរបស់ខ្លួនឯងដែរ។
សម្រាប់អាណាព្យាបាលដែលជួបបញ្ហាកូនៗមិនព្រមសុំទោស ពេទ្យជំនាញផ្នែកកុមារមានការណែនាំដូចខាងក្រោម៖
១. និយាយ “សុំទោស” ជំនួសកូនមុន (ក្នុងឋានៈជាឪពុកម្ដាយ ករណីកូនធ្វើខុសចំពោះអ្នកដទៃ) ធ្វើឲ្យកូនមើលឃើញ ហើយសឹមត្រឡប់មកនិយាយគ្នាដោយសន្តិវិធីជាមួយកូនៗតាមក្រោយ
២. “ស្ដាប់” ពាក្យក្នុងចិត្តនិងអារម្មណ៍កូនដោយការតាំងចិត្ត
៣. បង្ហាញកូនថាយើងយល់អារម្មណ៍កូនដែលខឹងព្រោះកូនអ្នកដទៃមកដណ្ដើមកន្លែងលេង
៤. ប្រើពេលសន្ទនាជាមួយកូន ហើយព្យាយាមឲ្យកូនបញ្ចេញយោបល់ថាបើសិនអ្នកដែលត្រូវគេច្រានគឺជាខ្លូនយើងវិញ តើកូននឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា?
៥. បង្រៀនវិធីដោះស្រាយបញ្ហាថ្មីៗ ថាមានវិធីផ្សេងពីនេះទេដែលអាចឲ្យយើងការពារសិទ្ធិរបស់យើងដោយមិនចាំបាច់ប្រើហិង្សាលើអ្នកដទៃ ជាជាងការច្រានគេឲ្យដួល កូនអាចនិយាយប្រាប់បងស្រួលៗថា កូនកំពុងតម្រង់ជួរចាំលេងដែរ មើល៎កូនសាកនិយាយមើល៎
៦. ព្យាយាមបង្ហាត់និងឲ្យឱកាសកូនជ្រើសរើសវិធីផ្សេងដែលធ្វើឲ្យភាគីម្ខាងទៀតមានអារម្មណ៍ល្អ ប៉ះប៉ូវទង្វើដែលកូនៗលោកអ្នកធ្វើខុស ដូចជាក្មេងខ្លះអាចនឹងមិននិយាយសុំទោស តែគាត់អាចចង់សរសេរឬធ្វើអ្វីផ្សេងដើម្បីកែប្រែកំហុសក៏មានដែរ។
៧. កំណត់របៀបរបបជាមួយកូនឲ្យច្បាស់ បើសិនមានការប្រើអំពើហិង្សាទៀត មានន័យថាកូនមិនទាន់អាចលេងជាមួយគេបានទេថ្ងៃនេះ យើងត្រូវត្រឡប់ទៅផ្ទះសិន ចាំពេលណាកូនគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ខ្លួនឯងបានហើយ ចាំមកលេងម្ដងទៀតពេលក្រោយ។
៨. ចំណុចសំខាន់បំផុត ឪពុកម្ដាយត្រូវចេះប្រើពាក្យសុំទោសទៅវិញទៅមកពេលធ្វើឲ្យអ្នកណាម្នាក់មានអារម្មណ៍មិនល្អ ដូចជាប៉ាសម្ដីធ្ងន់ដាក់ម៉ាក់ ម៉ាក់មិនសប្បាយចិត្ត ប៉ាចេះសុំទោសម៉ាក់ជាដើម។ គម្រូល្អៗរបស់ឪពុកម្ដាយទើបមានឥទ្ធិពលដល់កូនតូចៗជាងការបង្ខំតាមអ្វីដែលឪពុកម្ដាយគិតថាត្រូវតែខ្លួនមិនដែលធ្វើ។
គួរឈប់ចំណាយពេលបង្ខំឲ្យកូននិយាយពាក្យសុំទោស ទាំងដែលក្នុងចិត្តមិនយល់ថាហេតុអ្វីត្រូវសុំទោសទេ។ ពាក្យសុំទោសនឹងគ្មានន័យអ្វីទាំងអស់ មិនមានផលល្អអ្វីសម្រាប់អ្នកណាទាំងអស់(លើកលែងទុកមុខឲ្យម្ដាយដែលត្រូវបង្ខំកូនឲ្យចេះសុំទោសនៅមុខគេ)។ ការបង្រៀនឲ្យកូនតូចៗមានភាពវ័យឆ្លាតផ្លូវអារម្មណ៍មានផលល្អរយៈពេលវែងជាងការប្រជែងយកមុខមាត់ឬយកឈ្នះមួយពេលៗ៕
ចុចអាន៖ កុំប្រើរំពាត់អី! កូនទើបតែអាយុ២-៣ឆ្នាំ គូរប្រើវិធីទាំងនេះវិញ