អ្នកដែលត្រូវមក នៅតែមក អ្នកត្រូវទៅ ឃាត់យ៉ាងណាក៏គង់តែទៅ

2019-04-11 00:34:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ពួកយើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែមិនច្បាស់ពីអនាគត រឹតតែមិនដឹងច្បាស់ពីចិត្តគំនិតរបស់នរណាម្នាក់។ ថ្ងៃនេះ គេអាចដោយសារយើង ហ៊ានលះបង់គ្រប់បែបយ៉ាង។ ថ្ងៃស្អែក គេក៏អាចដោយសារអ្វីមួយ ហើយបោះបង់យើងចោលដែរ។

និយាយទៅនិយាយមក ស្រលាញ់គ្នា តែមិនឲ្យអស់ពីខ្លួននៅតែជាជម្រើសដ៏ល្អបំផុត គឺរក្សាខ្លះឲ្យខ្លួនឯងវិញ។ ព្រោះនោះគឺជាក្ដីសង្ឃឹមចុងក្រោយសម្រាប់ខ្លួនឯង នៅពេលមានការបែកបាក់កើតឡើង ហើយវាក៏ដូចជាការឲ្យតម្លៃខ្លួនឯងផងដែរ។ ប្រសិនជាយើងរស់នៅដោយគិតថា គ្មានអ្វីស្ថិតស្ថេររហូត ប្រហែលជាធូរស្រាលខ្លាំងណាស់។ ព្រោះបើយើងនៅតែរក្សាគំនិតថា គេជារបស់យើងរហូត ហើយដល់ថ្ងៃមួយដែលគេចេញទៅ នោះប្រៀបដូចជាធ្លាក់ឋាននរកចឹង គឺគ្មានអ្វីឈឺប្រៀបបានឡើយ។ បើប៉ះចំពេលយប់មានភ្លៀងស្រិចៗមកទៀតនោះ ភាពឈឺចាប់ ហាក់ដូចត្រូវបានគុណឡើងជាច្រើនដង។ ព្រោះភ្លៀងនឹងធ្វើឲ្យបរិយាកាសអួអាប់ ហាក់មានអ្វីមកសង្កត់នៅទ្រូង។ ដី និងធូលីនៅលើដំបូលផ្ទះ អាចហូរទៅតាមទឹកភ្លៀង តែហេតុអ្វីអនុស្សាវរីយ៍ខ្ញុំ និងអ្នកមិនព្រមទៅតាមទឹកភ្លៀងដែរ?

នៅពេលនរណាដើរចេញពីជីវិតយើង ជំនួសឲ្យការស្ដីបន្ទោស យើងត្រូវសើចវិញ មិនមែនទេឬ? សើចព្រោះបាត់បង់មនុស្សម្នាក់ដែលលែងស្រលាញ់យើង។ សើចដែលគេបានផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងរកអ្នកថ្មីដែលល្អជាងរូបគេ។ ព្រោះនៅពេលដែល ដាក់ចិត្តចាកចេញហើយ បើអ្នកនៅអង្វរលន់តួគេ គឺមានតែបាត់តម្លៃខ្លួនឯងតែប៉ុណ្ណោះ។

ពិភពលោកខាងក្រៅដ៏ធំនេះ កំពុងមានមនុស្សជាច្រើនស្វែងរកគូរបស់គេ ហើយអ្នកគឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោមនោះ។ កុំចំណាយពេលអត់ប្រយោជន៍ទៅលើកែវដែលផ្សារវិញបាន។ នៅចុងបញ្ចប់ អ្នកដែលត្រូវមក ទោះឆ្ងាយយ៉ាងណាក៏គង់ជួប ឯអ្នកត្រូវទៅ ឃាត់យ៉ាងណាក៏មិនជាប់៕