ហេតុអ្វីទិវានារីអន្តរជាតិជាថ្ងៃសំខាន់បំផុតសម្រាប់ស្ត្រីគ្រប់រូប?

2019-03-07 10:31:51
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

៨មីនាគឺជាទិវានារីអន្តរជាតិដែលត្រូវបានប្រារព្ធធ្វើឡើងក្នុងប្រទេសជាច្រើននៅលើសកលលោក។ នេះគឺជាថ្ងៃ ដែលស្រ្តីត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ ដោយគ្មានការបែងចែករើសអើង ភេទ ជាតិសាសន៍ ភាសា វប្បធម៌ ក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ចនិងនយោបាយ។

តើអង្គការសហប្រជាជាតិបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីសមភាពយេនឌ័រ?

ធម្មនុញ្ញនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ (The Charter of the United Nations ) បានសម្រេចចុះហត្ថលេខា ក្នុងឆ្នាំ១៩៤៥ លើកិច្ចព្រមព្រៀងផ្តល់សិទ្ធិស្មើគ្នារវាងស្រ្តីនិងបុរស។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក អង្គការសហប្រជាជាតិ (UN) បានបង្កើត យុទ្ធសាស្ត្រ កម្មវិធី និងកំណត់គោលដៅផ្សេងៗ ក្នុងគោលបំណងដើម្បីលើកស្ទួយស្ថានភាពដល់ស្រ្តីគ្រប់គ្នាជុំវិញពិភពលោក។ ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ UN រួមទាំងភ្នាក់ងារពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ បានខិតខំប្រឹងប្រែង ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយលើកកម្ពស់ឲ្យស្រ្តីមានសិទ្ធិចូលរួមក្នុងកិច្ចការផ្សេងៗដូចជាបុរសដែរ ដើម្បីទទួលបាននិរន្តរភាព ក្នុងការអភិវឌ្ឍ សន្តិភាព សុវត្ថិភាព និងបង្ហាញពីការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស។

ហេតុអ្វីបានជា៨មិនា ជាថ្ងៃសំខាន់បំផុតសម្រាប់នារី?

អំពើហិង្សាលើផ្លូវភេទ

នៅលើពិភពលោក បើគិតជារួម ក្នុងចំណោមស្រ្តី៣នាក់ តែងមានម្នាក់ដែលត្រូវបានគេចាប់រំលោភឬបៀតបៀនផ្លូវភេទ។
ស្រ្តីអាយុចន្លោះពី ១៥-៤៤ឆ្នាំ លើសាកលលោក ប្រឈមមុខនឹងការចាប់រំលោភ ឬអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ សាហាវជាងជំងឺមហារីក គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ សង្គ្រាម និងជំងឺរាតត្បាតទៅទៀត។
ស្រីៗប្រមាណ ១២០លាននាក់លើពិភពលោក ១ក្នុងចំណោម១០នាក់ នឹងត្រូវរងគ្រោះ ឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍អំពើហិង្សាលើផ្លូវភេទ។

អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ

យោងតាមរបាយការណ៍នៃអង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) ស្រ្តីប្រហែល៣០% ត្រូវបានដៃគូធ្វើឲ្យឈឺចាប់រូបរាងកាយ និងរំលោភបំពានផ្លូវភេទ។
តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវ ពាក់កណ្តាលនៃស្រ្តីទាំងអស់បានស្លាប់ដោយអំពើឃាតកម្ម សម្លាប់ផ្ទាល់ដៃពីប្តី គូដណ្តឹង ឬសង្សាររបស់ពួកគេ។
ស្រ្តី ៦០៣លាននាក់កំពុងតែរស់នៅក្នុងប្រទេស ដែលមិនចាត់ទុកអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ជាទង្វើឧក្រិដ្ឋកម្ម។ ក្នុងចំណោម២០០ប្រទេស មានត្រឹម៧៦ប្រទេសតែប៉ុណ្ណោះ ដែលមានច្បាប់ប្រឆាំងនឹងអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ក្នុងនោះដែរមានត្រឹម៥៧ប្រទេសប៉ុណ្ណោះ ដែលមានច្បាប់ប្រឆាំងនឹងការបៀតបៀនផ្លូវភេទ។ ១០ប្រទេសដទៃទៀតលើពិភពលោកបានចែងច្បាប់ឲ្យស្រ្តីមានកាតព្វកិច្ចគោរពប្តី។

រៀបការទាំងមិនទាន់គ្រប់អាយុ

តាមការស្ទង់មតិ ស្រីៗប្រមាណ១៥លាននាក់ ត្រូវបានបង្ខំឲ្យរៀបការទាំងមិនទាន់គ្រប់អាយុ។
តាមការបង្ហាញរបស់អង្គការ UNICEF ស្រ្តីជាង៧០០លាននាក់បានរៀបការមុនអាយុ១៨ឆ្នាំ និង២៥០លាននាក់ទៀត បានរៀបការមុនអាយុ១៥ឆ្នាំ។

ការជួញដូរ ទាសភាព និងការផ្លាស់ទីលំនៅ

មានស្រ្តី ២០-៣០ លាននាក់ បានបញ្ជូនឱ្យធ្វើជាទាសករ និង ៦០ម៉ឺន-៨០ម៉ឺននាក់ទៀត ត្រូវបានគេជួញដូរ នៅគ្រប់ទល់ដែនអន្តរជាតិជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
ជនភៀសខ្លួនដោយសារសង្គ្រាម មាន ៨០% ជានារីនិងកុមារ ហើយពួកគេតែងត្រូវបានរំលោភ រងអំពើហិង្សាពី ក្រុមទាហានឬក្រុមអ្នកនយោបាយ មិនមែនតែម្នាក់នោះឡើយ។

ចំណេះដឹង

ស្រ្តីភាគច្រើនប្រឈមមុខនឹងអនក្ខរកម្ម ដោយសារតែមិនបានចូលសាលារៀន ឬបញ្ឈប់ត្រឹមកម្រិតបឋមសិក្សា។

ការងារនិងចំណូល

ស្រ្តីមានចំណូលជាមធ្យមត្រឹម ៦០-៧៥%នៃបុរស។
ស្រ្តីគ្មានឱកាសគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីទទួលបានការងារមួយចំនួនដូចបុរស។
មានប្រទេសមួយចំនួន ស្វាមីបានហាមឃាត់ភរិយាមិនឲ្យធ្វើការងារផងដែ។

សិទ្ធិក្នុងការបន្តពូជ និងសម្រាលកូន

ស្រ្តីបានស្លាប់ក្នុងអំឡុងពេលពរពោះនិងសម្រាលកូន ជាពិសេសក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ដោយសារតែកង្វះការថែទាំ និងបាត់បង់ជីវិតដោយសារជំងឺផ្សេងៗ ព្រោះគ្មានវ៉ាក់សាំងការពារ។
១ក្នុងចំណោមស្រ្តី៤នាក់ បានទទួលរងអំពើហិង្សាក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ។

ដោយសារតែមូលហេតុដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ រួមទាំងបញ្ហាផ្សេងៗទៀត ទើបធ្វើឲ្យស្ត្រីងើបឈរទាមទារសិទ្ធិអំណាច សិទ្ធិក្នុងការរស់នៅ សិទ្ធក្នុងការបញ្ចេញមតិឲ្យស្មើគ្នាទៅនឹងបុរស។ គោលដៅចម្បងនៃសមភាពយេនឌ័រ គឺដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនោះ បែងចែកសិទ្ធិ ៥០/៥០ រវាងស្រ្តីនិងបុរស ព្រមទាំងសម្រេចឲ្យបានពេញលេញក្នុងឆ្នាំ ២០៣០៕